واژه نامه قهوه: اکسیداسیون Oxidation

Oxidation

کافه اکسسوری – اکسیژن یک‌چیز بسیار مفید است. بااین‌حال، این آفت ماندگاری و از بین رفتن محصولات غذایی است. قهوه به دو روش پیر می‌شود: مواد معطر را از دست می‌دهد و اکسید می‌شود. اکسیداسیون Oxidation جایی است که اکسیژن می‌آید و الکترون‌ها را می‌دزدد.

قهوه‌ای شدن میوه نمونه بارز آن است.

دیگر نیروها بر پیری یک قهوه تأثیر می‌گذارند، مانند گرما و نور، اما اکسیژن پدربزرگ است.

اگر یک ظرف قهوه بتواند حاوی کمتر از ۱ درصد اکسیژن باشد، طراوت قهوه برای مدت‌زمان شگفت‌انگیزی افزایش می‌یابد.

یک ظرف آلومینیوم با ایجاد یک سد اکسیژن بسیار چشمگیر، بیشترین عمر را به قهوه می‌دهد.

با ظروف شستشو و آب‌بندی‌شده نیتروژن، عمر قهوه از یک ماه یا به چند ماه یا حتی سال‌ها می‌رسد.

درحالی‌که می‌توان از لحظه تفت دادن قهوه، طراوت را به‌صورت عینی اندازه گرفت، وضعیت مطلوب قهوه – وقتی قهوه آن را در اوج خود نشان می‌دهد – ذهنی‌تر است.

منبع: The Coffee Dictionary, Maxwell Colonna

Oxidation

Oxygen is a very useful thing. However, it is also the scourge of shelf life and the perisher of food products.

Coffee ages in two ways: it loses aromatics and it oxidizes.

Oxidation is where oxygen comes along and steals electrons.

Fruit going brown is a very visible example of this.

Other forces have an impact upon a coffee’s ageing, such as heat and light, but oxygen is the big daddy.

If a coffee container can be made to contain less than 1 percent oxygen, the freshness of the coffee is extended for amazing amounts of time.

An aluminium container will give the longest life to the coffee by creating an extremely impressive oxygen barrier.

With nitrogen-flushing and sealed containers, the life of the coffee goes from one month or so to several months, or even years.

While freshness can be objectively measured from the moment the coffee is roasted, the optimal condition of the coffee – when the coffee’s character it at its peak – is more subjective.

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.

بررسی و شناخت قهوه موج سوم

قهوه موج سوم

کافه اکسسوری – تا همین اواخر تقریباً تمام قهوه‌ها کم‌وبیش به یک روش برشته می‌شدند. دلیل این امر این است که صرف‌نظر از اینکه قهوه از کجا آمده و چگونه فرآوری شده است، رستوران‌ها در همه‌جا یک روش ارائه را دنبال می‌کردند تا انتظارات کاربران نهایی را برآورده کنند؛ اما امروزه در صنعت قهوه با اصطلاح انقلاب قهوه موج سوم نیز برمی‌خوریم که جزو اصطلاحات نوین این صنعت به شمار می‌رود.

اگرچه تلاش برای فهرست بندی هر تغییر در صنعت قهوه موج سوم بی‌معنی است، اما دو مورد برجسته است.

تفت دادن:

با توجه به آزمایش‌های تفت دادن و برشته کردن قهوه و توصیه‌های کافی‌شاپ‌های ویژه، علاقه به رست‌های سبک‌تر افزایش می‌یابد؛ مانند هر چیز جدید، واکنش‌های فزاینده‌ای در این خصوص وجود دارد.

در قهوه‌های موج سوم، قهوه دیگر قهوه سیاه سابق نبود. وقتی سیاه بود، مزه اسیدی داشت؛ اما در قهوه موج سوم دیگر این‌گونه نیست.

مشکل این است که تفت دادن سبک مشکل است و با کمبود جدی روبه‌رو هستیم و تعجب‌آور نیست که مردم خواستار بازگشت به دنیای کباب‌های تیره بودند.

خوشبختانه امروزه با تخصصی‌تر شدن فرآیند رست قهوه مشکلات پیش روی تفت دادن سبک در حال از بین رفتن هستند.

اکنون آن‌ها قادرند قندهای پیچیده موجود در لوبیا (تارت، میوه‌ای) را به قندهای ساده (شیرین) تبدیل کنند. این بدان معنی است که شما فقط طعم بوداده را نمی‌چشید.

شما همچنین ترور، فرآوری، انواع (گیاهان) را می‌چشید – هر چیزی که یک قهوه خاص را بسیار شگفت‌انگیز کند.

دانش زنجیره تأمین در انقلاب قهوه موج سوم

باریستاها که اکثر آن‌ها هرگز به‌جاهایی مانند اتیوپی نخواهند رفت، هنوز می‌دانند که بیشتر قهوه‌هایی که استفاده می‌کنند فرآوری شده است – و این چه تأثیری بر قهوه خواهد داشت.

آن‌ها در حال حاضر اغلب مستقیماً با رستر کار می‌کنند. آن‌ها از دستگاه‌هایی استفاده می‌کنند که به آن‌ها کنترل فشار واردشده در استخراج و دمای آب را می‌دهد.

آن‌ها آسیاب‌هایی دارند که قهوه را از قبل گرم می‌کنند و مقیاس آن‌ها دقیقاً تا یک‌دهم گرم است؛ و این در حالی است که یک دهه پیش، اکثر باریستاها «برزیل» را یک منشأ واحد می‌دانستند که این برداشت امروزه کاملاً تغییر کرده است.

در حال حاضر، ممکن است آن‌ها نام کشاورز را بدانند که قهوه از مزرعه‌اش آمده است.

شکستن قالب قهوه در انقلاب قهوه موج سوم

این بدان معناست که به‌جای اینکه در مورد راه «درست» استخراج قهوه دچار اختلاف‌نظر شویم، باید روش‌های مختلف خود را بپذیریم.

ما این فرصت را داریم که با ایجاد یک حلقه بازخورد که به نفع باریستاها، مشتریان و حتی کشاورزان است، محدودیت‌های قهوه را کنترل کنیم.

آیا شما ۱۷.۵ گرم در ۲۲ ثانیه برای بازده ۵۰ گرم دوز می‌دهید زیرا این روش «صحیح» است؟ آیا پس از آزمایش هر متغیر ممکن به این پارامترها رسیدید: دمای آب، دوز متفاوت، تعدیل‌های مختلف و غیره؟

بدون دانستن شرایطی که هر باریستا در سراسر جهان در آن کار می‌کند و با توجه به همه پیشرفت‌ها و دانش موجود، چگونه هر یک از ما ادعا می‌کنیم کاری که شخص دیگری انجام می‌دهد اشتباه است؟

به‌جای اینکه تصور کنیم فردی به مدت ۵۰ ثانیه با دوز ۱۹.۵ گرم مواد استخراجی را اشتباه هدایت می‌کند، باید از آن‌ها دلیل این کار را بپرسیم – آن‌ها ممکن است چیز خاصی داشته باشند.

با توجه به اینکه دوز استاندارد یک اسپرسوی منفرد ۷ گرم، بسیار ناچیز بود (و هنوز هم در بسیاری از نقاط وجود دارد)، فکر می‌کنید که ما امروزه به روش صحیح دست یافته‌ایم؟

این آزمایش و ذهن باز همان چیزی است که باعث شد قهوه از یک نوشیدنی دارای کافئین به محصولی درخور احترام تبدیل شود. آن سبک‌های قدیمی استخراج محدودکننده بودند.

باریستاها اکنون این فرصت را دارند که روش‌های قدیمی را کنار بگذارند و برای تحقق پتانسیل تمام کارهای سختی که در مبدأ انجام شده‌اند، با هم کار کنند.

کلید اطمینان از وقوع انقلاب قهوه موج سوم ؛ نزدیک شدن به اطلاعات جدید باروحیه جستجوگر است.

منبع: perfect daily grind

تنظیم و گردآوری بهنام حاتم جعفری

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.