زنگ‌زدگی برگ قهوه در هاوایی

کافه اکسسوری – به گفته مقامات کشاورزی ایالت، زنگ‌زدگی برگ قهوه ، بیماری گیاهی بسیار عفونی که می‌تواند محصولات قهوه را از بین ببرد، برای اولین بار در هاوایی کشف‌شده است.

وزارت کشاورزی هاوایی (HDOA) و دفتر فرماندار دیوید ایژ این یافته نگران‌کننده را در این هفته گزارش کردند، پس‌ازآنکه برگ‌هایی که یک هفته پیش از یک مزرعه قهوه در مزرعه قهوه در منطقه هایکو در جزیره مائوی به HDOA ارسال شد، علائم زنگ‌زدگی برگ قهوه دیده شد.

هنوز مشخص نیست که چگونه زنگ برگ به این جزیره رسیده است و ایالت هاوایی استانداردهای سختگیرانه قرنطینه را برای همه گیاهان جدید قهوه حفظ می‌کند.

نتایج آزمایش اولیه از دانشگاه هاوایی، کالج کشاورزی گرمسیری و منابع انسانی، قارچ گیاهان قهوه مدیریت‌شده و وحشی موجود در منطقه هایکو را شناسایی کرد. مقامات ایالتی گفتند که نمونه‌ها برای تأیید به خدمات شناسایی ملی وزارت کشاورزی ایالات‌متحده ارسال‌شده است.

زنگ‌زدگی برگ در آفریقا

زنگ‌زدگی برگ قهوه اولین بار در دهه ۱۸۶۰ در آفریقای شرقی و سریلانکا شناسایی شد، بیماری همیلیا واستاتریکس – که باعث ایجاد زنگ‌زدگی برگ یا «لا رویا» در اسپانیایی می‌شود – از آن زمان در سراسر جهان قهوه ساز راه خود را بازکرده است. عفونت‌ها به‌سرعت گسترش می‌یابند و آلودگی به زنگ برگ توانایی از بین بردن کل محصولات قهوه را دارد.

کشاورزان قهوه خرده‌مالک در مناطقی از جهان رشد قهوه در آمریکای جنوبی، آمریکای مرکزی و مکزیک هنوز درگیر اپیدمی ویرانگر زنگ‌زدگی برگ قهوه هستند که از سال ۲۰۱۲ به‌سرعت در حال گسترش است.

فیلیس شیمابوکوورو-گایزر، رئیس HDOA، در اعلامیه‌ای از کشف مائوئی در ظهر دوشنبه گفت: «در حال حاضر ناشناخته است که این زنگ‌زدگی چگونه به گیاهان قهوه در Maui رسیده است یا چه مدت آنجا بوده است. ما از کمک آژانس‌های مختلفی که در تعیین میزان این آلودگی و چگونگی ورود زنگ‌زدگی برگ قهوه به ایالت کمک می‌کنند، قدردانی می‌کنیم.»

مقامات ایالتی از کشاورزان قهوه می‌خواهند که مراقب علائم زنگ‌زدگی برگ – ازجمله تکه‌های زرد کوچک که روی برگ‌ها ایجاد می‌شود – باشند و در صورت مشاهده با آن‌ها تماس بگیرند.

HDOA اظهار داشت: «درحالی‌که قارچ‌کش‌هایی وجود دارد که می‌توانند برای کنترل قارچ استفاده شوند، اما یکی از عوامل کلیدی در هر برنامه کنترل آفات، اقدامات بهداشتی مناسب است. هرس و آموزش منظم درخت قهوه به جلوگیری از محصول بیش‌ازحد و حفظ یک مزرعه سالم کمک می‌کند. این روش‌ها به بهبود گردش هوا و همچنین باز شدن سایبان کمک می‌کند تا پوشش اسپری قارچ‌کش مناسب فراهم شود. کنترل خوب علف‌های هرز یک عامل مهم است زیرا رقابت برای مواد مغذی حیاتی را پایین نگه می‌دارد، درنتیجه حساسیت به زنگ‌زدگی را کاهش می‌دهد.»

منبع: daily coffee news

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.

وجوه تمایز قهوه های اسپرسو و ریستریتو

اسپرسو و ریستریتو

کافه اکسسوری – اسپرسو و ریستریتو نامی آشنا در میان قهوه‌ها به شمار می‌آیند و بی‌شک با ترکیبات و قهوه‌های بر پایه اسپرسو هم آشنایی دارید، قهوه‌هایی مانند آمریکانو، کاپوچینو و غیره. ریستریتو نیز، یکی از قهوه‌های بر پایه اسپرسوست که به‌عنوان برادر کوچک‌تر اسپرسو شناخته می‌شود؛ اما سؤال اینجاست که ریستریتو چیست و چه فرقی با اسپرسو دارد.

در فرایند دم‌آوری، میزان قهوه و فشار و دمای آب در هر دو یکسان است. در اسپرسو یک شات ۳۰ میلی‌لیتری از قهوه است که تحت‌فشار و حرارت بالا، از درون‌دانه‌های آسیاب شده قهوه می‌گذرد و بعد از ۲۵ تا ۳۰ ثانیه یک نوشیدنی مطلوب به ما می‌دهد و ریستریتو که در ایتالیایی به معنای محدود کردن (restrict) است، بین ۱۵ تا ۲۵ میلی‌لیتر است و حجم کوچک‌تری به نسبت اسپرسو عصاره گیری می‌شود و تنها فرق آن‌ها در همین است. هر دو این‌ها به‌وسیله دستگاه اسپرسوساز دم‌آوری می‌شوند و در به دست آوردن قهوه ریستریتو هیچ دستگاه خاصی استفاده نمی‌شود.

ریستریتو درواقع یک اسپرسوی محدود و کوچک‌شده است به این معنا که در تولید و دم‌آوری آن مقدار آب مصرفی کمتر است تا نوشیدنی کمتر و محدودشده‌ای به دست آید و به همین دلیل که زمان نسبتاً کمتری نیست به اسپرسو با آن در تماس است طعم شیرین‌تری دارد و تمرکز آن بیشتر بر طعم قهوه است.

تفاوت در شیوه دم‌آوری

در درست کردم و دم‌آوری ریستریتو تمایلات باریستاها دخیل است. برخی از باریستاها ریستریتو را دقیقاً مشابه اسپرسو درست می‌کنند و برخی دیگر تمایل دارند تغییراتی را بین این دو قهوه قائل شوند.
باید همواره این نکته را مدنظر قرار داد که در یک شات میزان یکسانی از قهوه، فشار و دمای آب استفاده می‌شود و تنها فرق دم‌آوری بین این دو نوع قهوه در میزان آب مصرفی است. برخی از باریستاها در فرآیند دم‌آوری ریستریتو بعد از مدت ۱۵ ثانیه دستگاه را متوقف می‌کند و برخی دیگر برای رسیدن به ریستریتو از آسیاب ریزتری برای دانه قهوه استفاده می‌کنند و زمان را مشابه دیگری در نظر می‌گیرند و این تنها بر اساس سلیقه شخصی باریستا و سیاست کافی‌شاپ صورت می‌گیرد.

تفاوت در طعم و عصاره گیری

مهم‌ترین و کلیدی‌ترین تفاوت میان این دو نوع قهوه، تفاوت در طعم این دو نوع است.
میزان بادی یا حس دهانی در قهوه به عوامل همچون دانه قهوه سبز، شیوه رُست و روش‌های دم‌آوری بستگی دارد. در هر دو قهوه فشار بالای آب و دما باعث ایجاد حس سیروپ مانند دردهان می‌شود. باوجوداین، در زمان‌های متفاوت، ترکیبات طعم و عطر در قهوه معمولاً متفاوت است. در ابتدا ما با طعمی ملایم درون قهوه خود مواجه می‌شویم و در ادامه اسیدیتی، شیرینی، تعادل در طعم و در جهاتی به تلخی می‌رسیم. در قهوه ریستریتو میزان ترکیباتی که باعث به وجود آمدن حس تلخی می‌شود، محدود و درنهایت قهوه‌ای شیرین‌تر نسبت به اسپرسو خواهیم داشت.

در قهوه ریستریتو باید به این نکته نیز توجه داشت که درزمانی که به دنبال جنبه‌های طعمی شیرین‌تر نسبت به اسپرسو هستیم، با نقص کم عصاره گیری نیز مواجه خواهیم بود. قهوه‌ای که کم عصاره گیری می‌شود طعمی نزدیک به ترشی و ناخوشایند دارد. به همین خاطر باید در تهیه ریستریتو، دقت کرد که به تعادلی در طعم، برسیم و این نکته‌ای است که باید به آن دقت ویژه‌ای کرد.

انتخاب بین اسپرسو و ریستریتو

حال این سؤال پیش می‌آید که در میان این دو نوع قهوه کدام از دیگری بهتر است؟ این سؤالی است که پاسخ روشن و مشخصی نمی‌توان به آن داد و همه‌چیز به نوع ذائقه و تمایلات طعمی مشتری دارد. درصورتی‌که نوشیدنی شبیه به اسپرسو، اما شیرین‌تر و راحت‌تر در نوشیدن می‌خواهید، ریستریتو پیشنهاد مناسبی است و می‌توان شیرینی قهوه را که در اندازه‌ای کوچک و محدودشده دم‌آوری شده است را تجربه کنید که در میزان جذب کافئین به همان میزان اسپرسو است.

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.