کافه اکسسوری – شاید شنیده باشید که اسیدی بودن را به عنوان «روشنایی» و از بعد منفی «ترش» توصیف می کنند. اما مسئله در مورد اسیدته Acidity این است که اسیدیته یک اصطلاح گسترده و ترسیم کننده یک فنجان قهوه عالی است.
در مورد طعم ها، اسیدهای خوب و بد وجود دارد. همچنین ترکیباتی نیز، وجود دارد که از نظر علمی، اسیدی هستند، اما ما آنها را به عنوان مزه اسیدی توصیف نمی کنیم.
اگر چه منابع قندی زیادی در قهوه وجود دارد، اما این نوشیدنی یک نوشیدنی ملایم اسیدی است و pH آن در حدود پنج برابر pH2 نوشیدنی های الکلی است.
قهوه هایی که در ارتفاع بالا رشد می کنند، اغلب اسیدیته ساختار یافته، پیچیده و مثبتی را از خود نشان می دهند.
با این حال، قهوه های بدون اسیدیته و اسیدیته کم را می توان صاف توصیف کرد.
روشنایی اسیدیته قهوه در دهان شما به مزه ها ساختار می بخشد. بسیاری از شیرینی های درک شده در قهوه را نیز می توان از اسیدیته بالای آن، دانست.
منبع: The Coffee Dictionary, Maxwell Colonna
Acidity
You may have heard acidity being described positively as “brightness” and negatively as “sourness”.
This is the thing about acidity: it is integral to a great cup of coffee, but it is also a broad term.
There are good and bad acids where taste is concerned, and there are also compounds that from a scientific point of view are acidic, yet we wouldn’t describe them as tasting acidic.
Though there are many sources of acidity in coffee, it is only a mildly acidic beverage, with a pH of around 5, as compared to the pH2 of wine. Coffees grown at a higher altitude often showcase more structured, complex, and positive acidity. Coffees without such acidity can be described as tasting flat and uninteresting. Brightness lifts a coffee in your mouth and
gives it structure. A lot of perceived sweetness can also be derived from, or elevated by, acidity.
کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.
