نوشیدن صبحگاهی قهوه و سوخت‌وساز بدن

نوشیدن صبحگاهی قهوه

کافه اکسسوری  – نوشیدن صبحگاهی قهوه با مصرف معده خالی ۵۰ درصد پاسخ قند خون را مختل می‌کند.

قهوه محبوب‌ترین نوشیدنی در جهان است که به‌عنوان یک اکسیر حیاتی عمل می‌کند؛ اما آیا نحوه مصرف کافئین صبحگاهی ما می‌تواند صدمه‌ای غیرضروری به ما وارد کند؟

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد نوشیدن قهوه به‌محض بیدار شدن از یک خواب شبانه ضعیف، به‌طور قابل‌توجهی متابولیسم و ​​کنترل قند خون را مختل می‌کند.

محققان انگلیس با نگه‌داشتن قهوه دم آوری شده تا پس از صبحانه دریافتند که توانایی بدن ما در تجزیه مواد غذایی سالم به‌شدت بهبود یافته است.

با بررسی اثرات خواب شکسته و قهوه صبحگاهی در طیف وسیعی از مارکرهای متابولیکی مختلف، دانشمندان دانشگاه بات دریافتند، گرچه یک شب کم خوابی تأثیر محدودی بر متابولیسم دارد، نوشیدن قهوه می‌تواند تأثیر منفی بر کنترل قند خون داشته باشد.

با توجه به اهمیت حفظ سطح قند خون در محدوده‌ای امن برای کاهش خطر بیماری‌هایی مانند دیابت و بیماری‌های قلبی، محققان معتقدند این نتایج می‌تواند پیامدهای سلامتی «گسترده‌ای» نیز داشته باشد.

روند آزمایشات در این پژوهش نوشیدن صبحگاهی قهوه

در این مطالعه که در مجله تغذیه بریتانیا منتشر شده است، ۲۹ زن و مرد سالم به ترتیب تصادفی سه آزمایش شبانه مختلف را تجربه کردند.

در دو سناریوی اول، به شرکت‌کنندگان هنگام بیدار شدن نوشیدنی شیرین داده می‌شد – ابتدا از یک خواب طبیعی و سپس دوباره پس از یک خواب شبانه ضعیف که در طی آن به مدت پنج دقیقه هر ساعت بیدار می‌شدند.

در مرحله سوم، خواب آن‌ها نیز به همین ترتیب مختل شد، اما ۳۰ دقیقه قبل از مصرف نوشیدنی شیرین، به آن‌ها یک قهوه سیاه قوی داده شد.

در هر آزمایش، نمونه خون از شرکت‌کنندگان به دنبال نوشیدنی گلوکز که کالری یک صبحانه معمولی را منعکس می‌کند، گرفته شد.

نتایج نشان داد که یک شب خواب مختل، در مقایسه با یک شب خواب معمولی، پاسخ قند خون شرکت‌کنندگان در صبحانه را بدتر نمی‌کند.

بااین‌حال، قهوه سیاه قوی که قبل از صبحانه مصرف می‌شود – الگویی که احتمالاً توسط بسیاری از مصرف‌کنندگان دو میلیون فنجان غرق در روز اتخاذ شده است – پاسخ گلوکز خون به نوشیدنی را حدود ۵۰ درصد افزایش داد.

نتایج آزمایش نوشیدن صبحگاهی قهوه

پروفسور جیمز بتس، مدیر مرکز تغذیه، گفت: «ما می‌دانیم که تقریباً نیمی از ما صبح بیدار می‌شویم و قبل از هر کاری قهوه می‌نوشیم – به‌طور شهودی هرچه احساس خستگی کنیم قهوه قویتر می‌شود».

«این مطالعه مهم است و پیامدهای گسترده‌ای در مورد سلامتی دارد، زیرا تاکنون دانش محدودی در مورد آنچه این کار بر روی بدن ما انجام می‌دهد، به‌ویژه برای کنترل متابولیسم و ​​قند خون داشته‌ایم.»

به بیان ساده، هنگامی‌که اولین چیزی که بدن ما با آن تماس پیدا می‌کند قهوه است، به‌خصوص پس از یک‌شب خواب مختل، کنترل قند خون ما مختل می‌شود.

«اگر احساس کنیم که هنوز به آن احتیاج داریم، ممکن است ابتدا با خوردن غذا و سپس نوشیدن قهوه این مسئله را بهبود ببخشیم. دانستن این موضوع می‌تواند برای همه ما فواید مهمی در سلامتی داشته باشد.»

محقق ارشد، هری اسمیت، دانشجوی دکترای دپارتمان بهداشت در Bath، گفت: «برای بسیاری از افراد اطمینان خاطر خواهد بود که به نظر نمی‌رسد یک‌شب خواب مختل تنها پاسخ متابولیک ما را در مقایسه با خواب طبیعی شب بدتر نکند.»

موارد بیشتری وجود دارد که ما باید در مورد تأثیرات خواب بر متابولیسم خود بیاموزیم، ازجمله اینکه اختلال در خواب برای آسیب رساندن به متابولیسم ما ضروری است و برخی از پیامدهای طولانی‌مدت آن چیست، همچنین نحوه ورزش، به‌عنوان‌مثال، می‌تواند به مقابله با برخی از این موارد کمک کند.

منبع: AP

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.

تغییرات فیزیکی قهوه در رست قهوه

تغییرات فیزیکی

کافه اکسسوری – رُست یا برشته‌ کاری قهوه یکی از مراحل کلیدی و اصلی در فرآیندی است که نتیجه نهایی آن همان نوشیدن مطبوع و موردپسند ماست؛ اما سؤال اینجاست که در مرحله رُست کردن چه اتفاقات و تغییراتی در قهوه رخ می‌دهد؟ دانه‌های قهوه در زمان رُست در معرض تغییرات و دگرگونی‌های فیزیکی و شیمیایی قرار می‌گیرند. شناخت تغییرات فیزیکی بر دانه قهوه موضوع این یادداشت است که در ادامه به آن می‌پردازیم.

ساختار فیزیکی دانه‌های قهوه

ساختار فیزیکی مناسب در دانه‌های قهوه یکی از پراهمیت‌ترین نکات در به دست آوردن محصول نهایی مطلوب به شمار می‌آید.

بریتا فولمر از چهره‌های شناخته‌شده در صنعت قهوه در این خصوص می‌گوید: «قهوه سبز آسیاب شده‌ای که در معرض دمای مشابه دانه‌های رُست شده قرارگرفته است، ترکیبات طعمی دلخواهی را تولید نخواهد کرد. دانه دست‌نخورده برای واکنش‌های شیمیایی به‌عنوان یک «مینی راکتور» عمل می‌کند و محیط واکنش را به شکلی کنترل می‌کند که پیش‌زمینه‌های درست با ترتیبی مناسب با یکدیگر واکنش دهند.»
دانه‌های سبز قهوه دارای ساختار متراکم و فشرده هستند؛ اما زمانی که آن‌ها را در رُست کننده قرار می‌دهید، شکل اصلی آن‌ها به‌طور کامل تغییر می‌کند.

تأثیر دما بر رُست یا برشته‌ کاری

بعد از آن‌که دانستیم با چه دانه‌ای سروکار داریم و چه طعم‌یادهایی را می‌خواهیم درنهایت در قهوه‌مان برجسته کنیم، میزان اسیدیته را می‌توانیم با کنترل دمای برشته‌کاری تنظیم کنیم.

باید توجه داشت که دمای اولیه‌ی برشته‌کاری اگر زیاد باشد، نقص‌هایی مانند سرسوزی و نقطه‌سوزی در قهوه ایجاد خواهند شد و از طرفی اگر زمان برشته‌کاری کوتاه باشد، فرصتی برای شکل‌گیری شیرینی ذاتی قهوه وجود نخواهد داشت.
یکی از تمرین‌هایی که در درک تأثیر برشته‌کاری بر طعم فنجان می‌تواند کمک کند، تغییر زمان پرورد (development time) و مقایسه‌ی نتایج با یکدیگر است.

مثلاً می‌توان قهوه را به مدت ۸، ۱۱ و ۱۵ دقیقه با خروجی رنگی مشابه برشته کرد و نتایج را به میز قهوه‌آزمایی برد.

مقایسه‌ی بین اسیدیته هر یک از این نتایج، مبنایی به دست می‌دهد برای آهنگ افزایش دما تا آن نتیجه‌ای که مدنظر است حاصل شود.

آن‌چه در این میان مشخص خواهد شد، این است که قهوه‌هایی با درجه رنگی مشابه و پرورد (development) متفاوت، یقیناً طعم‌های متفاوتی خواهند داشت؛ بنابراین باوجود آن‌که رنگ قهوه بعد از برشته‌کاری، نشان‌دهنده آن است که قهوه با چه درجه‌ای برشته‌شده، اما چندان نشانه‌ای از کیفیت و ویژگی‌های حسی آن قهوه به ما نمی‌دهد.

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.