انواع قهوه کاتوای و ویزگی های آن

کافه اکسسوری – قهوه کاتوای بیش از چهار دهه است که در حال تولید است و به دلیل بازده بالای آن، کیفیت قابل‌اعتماد و سودآوری بالقوه برای تولیدکنندگان ارزش دارد.

به‌تازگی، نشانه‌هایی وجود دارد مبنی بر اینکه ممکن است یک رنسانس کاتوای در حال وقوع باشد.

در سال ۲۰۱۹، بسیاری از گونه‌های کاتوای امتیازات برجسته‌ای کسب کردند، در منوی برترین کافه‌های جهان قرار گرفتند، یا در دو سال گذشته به‌صورت متوالی جام تعالی قهوه برزیل را از آن خود کردند.

قهوه کاتوای از کجا می‌آید؟

باوجوداینکه این نوع قهوه از دهه ۱۹۴۰ موردتحقیق قرار گرفت؛ اما ارقام کاتوای فقط در سال ۱۹۷۲ به‌طور رسمی در برزیل معرفی شد.

این یک تلاقی ژنتیکی بین دو جهش طبیعی عربیکا با رنگ زرد کاتورا و موندو ناوو است که می‌تواند به رنگ قرمز تغییر کند.

ازآنجاکه این گیاه کوچک‌تر است، می‌توان آن را نزدیک به هم کاشت و تراکم کاشت بالاتری را ایجاد می‌کند و امکان دستیابی آسان‌تر به گیلاس‌های قهوه را در هنگام برداشت محصول فراهم کرد.

کاتوای برای اولین بار در سال ۱۹۷۰ به گواتمالا معرفی شد، جایی که اینک ۲۰٪ از تولید قهوه این کشور را تشکیل می‌دهد.

پس‌ازاین، در سال ۱۹۸۳ به هندوراس معرفی شد و اکنون تقریباً نیمی از کل قهوه عربیکای کشت‌شده در این کشور را تشکیل می‌دهد و سرانجام، در سال ۱۹۸۵ به کاستاریکا معرفی شد.

بسیاری از زیرگروه‌های کاتوای وجود دارد که اکثر آن‌ها با نام‌های فنی مختلف در آمریکای مرکزی شناخته می‌شوند.

تولید و پردازش کاتوای

برداشت اول کاتوای معمولاً فقط بعد از سه سال صورت می‌گیرد.

این گیاه پاسخ خوبی به لکه‌دار شدن و لقاح می‌دهد، به این معنی که مدیریت در طول تولید می‌تواند بر میزان تولید قهوه و همچنین گیاه قهوه تأثیر بگذارد.

ازآنجاکه برخی از گیاهان کاتوای ممکن است زودتر برای برداشت آماده شوند و برخی دیگر دیرتر، این اجازه را می‌دهند که کار و ماشین‌آلات در یک دوره طولانی فعالیت کنند.

این شیوه برداشت بهبود بهینه‌سازی ساختارهای پس از برداشت و همچنین ذخیره‌سازی بهتر می‌شود و این امکان را می‌دهد که معاملات خریدوفروش در تعداد بیشتری تقسیم شود.

پردازش و خشک‌کردن این نوع قهوه در کشورهای مختلف، متفاوت است.

در برزیل روش‌های سنتی و طبیعی پردازش کاتوای ارجح است، زیرا بادی را به جام اضافه و مشخصات منحصربه‌فردی را ایجاد می‌کنند.

در آمریکای مرکزی، خشک شدن طبیعی قهوه در بین تولیدکنندگان کوچک‌تر متداول است.

بزرگ‌ترین مسئله‌ای که کاتوای با آن روبروست، مقاومت ضعیف آن در برابر زنگ‌زدگی، عفونت‌های قارچی و آفات است؛ اما، با ایجاد نسل‌های جدید این مشکلات رفع شدنی است.

به دلیل وجود شرایط پایدار آب و هوایی در برزیل، گیاهان به‌اندازه سایر کشورهای تولیدکننده قهوه مستعد زنگ‌زدگی نیستند.

بااین‌حال، نیاز به سرمایه‌گذاری بیشتری درزمینهٔ کود در مناطق آمریکای مرکزی می‌تواند سود تولیدکننده را کاهش دهد.

قهوه کاتوای در فنجان

کاتوای می‌تواند انواع مختلفی از خصوصیات حسی را در فنجان قهوه بروز دهد؛ البته بسته به اینکه چگونه و کجا تولید و پردازش‌شده است.

با توجه به طعم مزه‌های شکلات، کارامل، شکر کارامل، عسل، بادام و ادویه‌جات مانند جوز هندی و شیرینی در انواع این قهوه توصیه می‌شود که از رُست سبک تا متوسط ​​استفاده شود تا بهترین کیفیت را نشان دهد.

وقتی صحبت از انواع مختلف رنگ کاتوای می‌شود، تفاوت زیادی در طعم وجود ندارد.

کاتوای قرمز می‌تواند بادی کامل‌تری داشته باشد و کاتوای زرد می‌تواند دارای یک بادی نرم‌تر باشد و این بستگی به شرایط آب و هوایی و ارتفاع موجود در هنگام رشد و همچنین پردازش پس از برداشت دارد.

البته گفتنی است که دانه‌های قرمز کاتوای تمایل به تولید قهوه پیچیده‌تری دارند.

منبع: Perfect Daily Grind

نوشته ایزابل مانی سان مکس

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *