کاهش خطر ابتلا به پارکینسون با قهوه ترک

پارکینسون

کافه اکسسوری – قهوه ترک یکی از نوشیدنی های محبوب و پرطرفدار در جهان و به خصوص در کشورهای خاورمیانه محسوب می شود. در این یادداشت به بخشی از خواص این نوع قهوه و به ویژه خواص آن بر بدن انسان همچون خطر ابتلا به پارکینسون اشاره می کنیم.

کاهش خطر ابتلا به پارکینسون

خطر ابتلا به بیماری پارکینسون در کسانی که قهوه ترک مصرف می‌کنند بین ۳۲ تا ۶۰ درصد پایین‌تر است.
کافئین نه تنها خطر پارکینسون را کاهش می‌دهد، بلکه در یکی از مطالعات، بیمارانی که کافئین نوشیدند، بهبود علائم این بیماری را نیز تجربه کردند. محققان این مطالعه نشان دادند بیمارانی که دو بار در روز ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلی‌گرم کافئین مصرف می‌کنند، به لحاظ حرکتی کمی بهبودی می‌یابند.
این مطالعه نشان می دهد که کافئین می‌تواند گیرنده‌ی مغز آدنوزین را متوقف کند. بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون بیش‌تر از بیمارانی که مبتلا به بیماری پارکینسون نیستند، از این گیرنده‌ها دارند. هر چه‌قدر گیرنده‌های مغز آدنوزین در بیمار مبتلا به پارکینسون کم‌تر باشد، وضعیت حرکتی او بهتر خواهد بود.

کمک به کاهش سلولیت پوست

پس از نوشیدن قهوه ترک، تفاله های آن را با مقداری روغن نارگیل مخلوط کنید و به قسمتهای سلولیتی پوست تان بمالید. ممکن است تامدتی نتیجه مطلوبی نبینید اما پس از چندبار تکرار می‌بینید که طراوت، صافی و یکدستی به پوست تان برگشته است.

کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی

به ادعای مطالعاتی که طی سال‌های متمادی به انجام رسیده‌اند، مصرف کافئین می‌تواند فشار خون را افزایش دهد؛ علی‌رغم درستی این ادعا، باید خاطرنشان کرد تاثیر مصرف کافئین بر فشار خون بسیار ناچیز است و عموما در میان آن‌هایی رخ می‌دهد که مرتبا قهوه نمی‌نوشند. تاکنون هیچ مطالعه‌ای تاثیر مصرف قهوه را بر افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی تایید نکرده است؛ بلکه در واقع، شواهدی نیز وجود دارند که نشان می‌دهند قهوه می‌تواند در برخی افراد، به ویژه زنان، باعث کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی شود. هم‌چنین خطر سکته مغزی در آدم‌هایی که قهوه می‌نوشند تا ۲۰ درصد کم‌تر می‌شود.

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.

ویژگی های دستگاه دم آوری سایفون

سایفون

کافه اکسسوری – سایفون (Siphon) که با نام وکیوم (Vacuum) نیز شناخته می‌شود، یکی از تماشایی‌ترین روش‌های دم‌آوری قهوه به شمار می‌آید.
نکته جالب این است که این دستگاه قدمتی بالاتر از دستگاه اسپرسو و فرنچ پرس دارد. سایفون در سال ۱۸۳۰ توسط یک آلمانی بنام لوئف (Loeff) طراحی و اختراع شد.
ولی طرح کامل‌تر آن در سال ۱۸۴۰ میلادی توسط یک خانم خانه‌دار فرانسوی بنام مادام وسو (Madame Vassieux) اختراع شد که با تلاش یک مهندس نیروی دریایی اسکاتلندی در سال ۱۸۵۶ کامل شد.
تا سال ۱۸۹۸ طرح‌های مختلفی برای سایفون ارائه می‌شد و بعضی از آن‌ها سیستم شعله خاموش‌کن نیز، داشتند.
در سال ۱۸۹۸ در آمریکا جیمز ون مارتر (James Van Marter) سایفون خود را مطرح کرد.
در سال ۱۹۳۴ سایفون در آمریکا از حباب‌های پیرکس ساخته شد و به نام سیلکس (Silex) تغییر نام یافت.
تا سال ۱۹۹۹ طرح‌های مختلفی با محوریت بهبود سیستم منبع گرمایی ارائه شد اما با بروز موج سوم قهوه، سایفون دوباره جان گرفت و تبدیل به یکی از نمادهای کافه‌های موج سوم شد.
امروزه شرکت‌های هاریو (Hario) و یاما (Yama) دو شرکت تولیدکننده معتبر این دم افزار قهوه در جهان محسوب می‌شوند.

اجزاء دستگاه سایفون

سایفون ها با هر شکل و ظاهری، اجزای ثابتی دارند که در همه انواع آن‌ها موجود است.محفظه شیشه‌ای لوله دار که در نوع رایج سایفون همان محفظه بالایی است و قهوه در آن ریخته می‌شود و دارای درب مخصوصی است و زمانی که بخواهیم محفظه را روی میز کار بگذاریم این درب به‌عنوان پایه عمل می‌کند.
فیلتر که در انتهای محفظه شیشه‌ای بالایی به کمک فنری لبه‌دار تعبیه شده است.
محفظه شیشه‌ای زیرین که در تماس با منبع گرمایی است و آب در آن قرار می‌گیرد.
پایه نگه‌دارنده که محفظه زیرین بر روی آن سوار می‌شود و با فاصله‌ای استاندارد از سطح طراحی‌شده است.
منبع گرمایی که کاربرد آن دما دادن آب است و در زیر محفظه زیرین قرار دارد.

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.