کافه اکسسوری – قهوه فوری در حقیقت قهوهی دم‌آوری شده است که عنصر آب در آن حذف‌شده است. این فرایند، فرآیند پیچیده‌ای نیست و تغییرات عجیب‌وغریب شیمیایی در آن رخ نمی‌دهد و قهوهی فوری درواقع همان قهوهی خالص است. شما حتی ممکن است اسامی دیگری نیز برای قهوهی فوری شنیده باشید؛ همانند پودر قهوه (ازآنجاکه به شکل پودر است)، قهوهی محلول (ازآنجاکه در آب حل می‌شود) و کریستال قهوه (ازآنجا ظاهری کریستال گونه دارد). در این مقاله به چیستی قهوه فوری و فواید و مضرات آن می‌پردازیم.
قهوهی فوری عموماً از دانه‌های قهوهی روبوستا به دست می‌آید که کیفیت و قیمتی پایین‌تر در قیاس با دانه‌های عربیکا دارند.
فرآیند تولید قهوه فوری
دو روش برای تولید کریستال‌های قهوهی فوری وجود دارد: یخ زدگی-خشک کردن و پاشیدن-خشک کردن.
یخ زدگی-خشک کردن
در این حالت بیشتر طعم‌های قهوه حفظ می‌شود؛ اما پروسه‌ای است که درگیری بیشتری دارد و به همین دلیل ممکن است شما مجبور شوید برای خرید آن پول بیشتری پرداخت کنید؛ اما طعم آن ارزش بهای بیشتر را دارد.
در این روش قهوه و یا عصاره‌ای آن را طی یک حرکت سریع با دمایی نزدیک به منفی ۴۰ درجه سرمادهی می‌کنند.
سپس آن را در محفظه‌ی خشک‌کن قرار می‌دهند و به ناگهان حرارت را وارد محفظه می‌کنند.
همان‌طور که قهوهی یخ‌زده حرارت می‌بیند، آب یخ‌زده‌ی درون آن به‌سرعت تبدیل به گاز می‌شود، بدون آن‌که در این میان به مایع تبدیل شود که این فرایند را تصعید می‌نامند و آنچه بر جا می‌ماند تکه‌های خشک‌شده‌ی قهوه است.
پاشیدن-خشک کردن
این روش از ساخت قهوهی فوری به زمان کمتری نیاز دارد و تبدیل قهوهی مایع به قهوهی فوری چیزی نزدیک به ۵ الی ۳۰ ثانیه زمان می‌برد.
در این روش قهوه یا عصاره‌ی آن را از بالای محفظه‌ای بزرگ که دارای هوای داغ است به درون آن می‌پاشانند و به‌محض اینکه قطرات قهوه به پایین حرکت می‌کنند، آب درون آن‌ها بخار می‌گردد.
در انتها کریستال‌های قهوهی فوری در انتهای محفظه فرود می‌آیند.
متأسفانه در این روش، دمای بسیار بالا روغن موجود در قهوه را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد و بسیاری از طعم‌های درون آن را از بین می‌رود.
همچنین در این روش پودر قهوهای که به دست می‌آید بسیار ریزتر است.
گاهی برای اینکه قهوهی به‌دست‌آمده برای مشتری قابل‌قبول‌تر باشد، پودرهای قهوه را در فرآیندی که شامل بخاردهی می‌شود به هم می‌چسبانند.
تاریخچه‌ی قهوه فوری
این قهوه اولین بار در سال ۱۸۹۰ توسط New Zealander David Strang اختراع شد. او پروسه‌ی به دست آوردن این نوع قهوه را پروسه‌ی «خشک‌کردن هوای داغ» می‌نامید.
بااین‌حال تا سال ۱۹۰۱ توجه چندان زیادی به این نوع قهوه نمی‌شد. سپس Satori Kato دانشمند ژاپنی که در شیکاگو کار می‌کرد، این نوع قهوه را به همگان معرفی کرد.
کمی بعد در سال ۱۹۰۱، شیمیدان انگلیسی George Constant Louis زمانی که در گواتمالا زندگی می‌کرد فرآیند دیگری برای ساخت این نوع قهوه معرفی کرد. او که بسیار به نوشیدن قهوه علاقه داشت، به آبی که از دهانه‌ی موکا-پاتش فوران می‌کرد دقت و پودرهای قهوه را در آن مشاهده نمود.
این مطلب حس کنجکاوی او را برانگیخت و وادار کرد که به آزمایش‌های بیشتری دست زند. او درنهایت نوعی قهوهی خشک‌شده تولید کرد و آن را Red E Coffee نامید.
در پی درخواست دولت برزیل، شرکت نستله در سال ۱۹۳۰ شروع به انجام آزمایش بر روی روش‌های تولید قهوهی فوری کرد و در سال ۱۹۳۸، شرکت تولید قهوهی فوری خود را به همگان معرفی نمود و اسم محصولش را نسکافه نامید که تلفیقی از اسم‌های نستله و کافه بود.
در سال ۱۹۶۵، آن‌ها محصولات خود را گسترش دادند و نسکافه گلد را به بازار روانه کردند که درواقع قهوهی فوری‌ای است که با روش یخ زدگی-خشک کردن تولید می‌شود.
مصرف قهوه فوری
قهوهی فوری بیشتر در مسیر یا مکان‌هایی نظیر قطار که دسترسی به ابزار دم‌آوری قهوه نیست نوشیده و سرو می‌شود، پس اگر شما به نوشیدن قهوهی تازه و دم شده اهمیت نمی‌دهید می‌توانید از قهوهی فوری در هرجایی استفاده نمایید.
این قهوه‌ها همچنین در آشپزی و کیک پزی نیز مورداستفاده قرار می‌گیرد.
قهوهی فوری تنها یک نوشیدنی نیست بلکه یکی از اجزای اصلی سازنده‌ی Caffenol-C است که در مایع ظهور عکس‌های سیاه‌وسفید نیز استفاده می‌شود و به طرز عجیبی هرچه این نوع قهوه از کیفیت پایین‌تری برخوردار باشد و برند ارزان‌تری داشته باشد، در این مورد بیشتر و بهتر کار خواهد کرد.
کافئین در قهوه فوری
به‌طورکلی، هر ۸ اونس از قهوهی فوری ۲۷ تا ۱۷۳ میلی‌گرم کافئین را شامل می‌شود و مدل‌های بدون کافئین آن نیز بین ۲ تا ۱۲ میلی‌گرم کافئین دارند. مثلاً در ۶ اونس قهوهی فوری نسکافه حدود ۶۵ میلی‌گرم کافئین موجود است.
قهوه فوری و سلامتی
قهوه فوری همان قهوهای است که آبش را گرفته‌اند و سپس قبل از نوشیدن دوباره به آن اضافه می‌شود؛ اما در مورد تأثیر در سلامتی انسان، تفاوت‌های دیگری نیز با هم دارند.
مثلاً یک فنجان قهوهی نرمال چیزی نزدیک به ۴۰۰ میلی‌گرم پلی فنول (نوعی از آنتی‌اکسیدان) به ازای هر ۱۸۰ میلی‌لیتر دارد درحالی‌که این رقم در قهوه‌فوری تنها ۳۲۰ میلی‌گرم است.
قهوه فوری میزان کمتری کافئین نسبت به قهوهی دم‌آوری شده دارد و اگر شما تمایل دارید کافئین کمتری دریافت کنید، این نوع قهوه می‌تواند گزینه‌ی مناسبی باشد.
به دلایلی که هنوز روشن نیست، نوشیدن قهوه‌فوری نسبت به نوشیدن قهوهی دم شده باعث جذب آهن کمتری می‌شود.
در حالت عادی جذب آهن از طریق روده‌ها نزدیک به ۵٫۸۸% کل آهنی است که شما جذب می‌کنید.
زمانی که قهوهی دم شده می‌نوشید این عدد به ۱٫۶۴ و زمانی که قهوه فوری می‌خورید این عدد به ۹۷/۰ درصد کاهش می‌یابد.
تعدادی از مطالعات نشان می‌دهند که زنانی که قهوهی فوری بیشتری نسبت به قهوهی دم شده می‌نوشند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان رحم قرار دارند.
کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.
