کافه اکسسوری – درحالی‌که همه نام چای چینی را شنیده‌اند، اما نام قهوه چینی را کمتر شنیده‌اید.
درحالی‌که چین به چای مشهور است، آن‌ها در جهان قهوه نیز مشهور هستند، هم در دنیای خرده‌فروشی کافی‌شاپ‌ها و هم در عمده‌فروشی حوزه‌های قهوه سبز.
قهوه در اواخر ۱۸۰۰ توسط Jesuits به چین آورده شد.
در دهه ۱۹۳۰، هنگامی‌که مکان‌هایی مانند شانگهای نقاط مقصد مشهور یا به‌اصطلاح Western Adventurer بودند، قهوه رونق پیدا کرد. در آن زمان، بسیاری از کافه‌ها توسط غربی‌ها اداره می‌شدند.
چند دهه بعد این رونق افزایش یافت، رونقی که از اواخر دهه ۱۹۸۰ آغاز شد؛ و این بار، بسیاری از مؤسسات در جهان پذیرایی قهوه متعلق به چینی‌ها شدند و در حال حاضر مزارعی وجود دارد که قهوه سبز را برای صادرات داخلی و صادراتی تولید می‌کنند و هرساله در حال رشد هستند.
نوشیدن قهوه
نوشیدن قهوه در چین هنوز با غرب همراه است و بیشتر ازآنچه در خانه تهیه شود، یک مد و تجملاتی است؛ اما به‌طورکلی میزان مصرف در حال افزایش است.
بااین‌وجود باید توجه داشت که در حال حاضر بخش اعظم مصرف قهوه در چین به شکل قهوه فوری است.
ازآنجایی‌که قهوه هنوز نسبتاً جدید است، چینی‌ها برای قدردانی از قهوه تازه برشته‌شده به زمان نیاز دارند و ازآنجاکه قهوه فوری نسبتاً ارزان است و یافتن آن آسان، از محبوبیت بیشتری در میان چینی‌ها برخوردار است.
فراموش نکنید که چای در چین بسیار ارزان است و نوشیدنی ملی محسوب می‌شود و هزاران سال است که وجود دارد.
با توجه به خرده‌فروشی قهوه، Starbucks در سال ۲۰۰۴ بیش از ۱۰۰ فروشگاه در چین داشت، اما اکنون دارای بیش از ۴۰۰ مکان است، بنابراین انتظار می‌رود روند قهوه تازه‌دم‌کرده ادامه یابد و روند صعودی خود را ادامه دهد.
اما حتی استارباکس نیز باید نگران شود، زیرا رقابت محلی (و کپی‌رایت‌های آشکار) به‌عنوان رقابت مستقیم در حال رشد است.
در حقیقت، یک زنجیره محلی قهوه چینی از شخصیت‌های چینی استفاده می‌کرد که تقریباً مشابه Starbucks بودند.
کشت قهوه در چین
در سال ۱۹۸۸، دولت چین و برنامه توسعه سازمان ملل یک پروژه تولید قهوه در استان یوننان را آغاز کردند. در کنار نستله، این منطقه قهوه بزرگ شد.
استان یوننان دارای آب‌وهوا و شرایطی شبیه به اندونزی و مناطقی از آمریکای جنوبی است، بنابراین به لحاظ تئوری کیفیت بیرون آمده از این منطقه باید بسیار بالا باشد.
اما آن‌ها مجبور شده‌اند با چیزهایی مانند کنترل کیفیت و ویروس قهوه «برگ خشک» مبارزه کنند.
به نظر می‌رسید که این تلاش‌ها مؤثر بوده است، زیرا با توجه به اینکه مدت‌زمان کمی از آن گذشته است، قهوه از منطقه برتر سیمائو بیرون می‌آید.
باگذشت زمان، بهتر می‌شود، زیرا دولت اکنون از این تلاش عقب‌مانده است و مناطق رولی، باوشان و کونمینگ نیز دانه‌های قهوه عربیکا را تولید می‌کنند.
از طرف دیگر، برخلاف بسیاری از قهوه‌های ویتنامی، مقدار زیادی قهوه عربیکا از چین خارج می‌شود. آن‌ها روبوستا رشد می‌کنند.
اما به‌طور عمده در جزیره هاینان و استان فوجیان این امر رخ می‌دهند، اما این تنها حدود ۲۰ درصد از کل قهوه رشد یافته در کشور را نشان می‌دهد.
چشم انداز قهوه
آیا آینده چین می‌تواند کلمبیا بعدی دهه ۱۹۷۰ باشد؟ نسخه چینی خوان والدز؟ چه کسی می‌داند اما این واقعیت که چین قادر به تولید یک‌دانه قهوه عربیکا با طعم تمیز مناسب است و حجم آن وجود دارد.
اگر این کار را ادامه دهند، ممکن است طی چند سال قهوه چینی را با همان ویژگی‌های قهوه Kona، بلومانتین جامائیکا و حتی شاید Kopi Luwak مشاهده کنیم.
منبع: I need coffee
تنظیم و گردآوری بهنام حاتم جعفری
کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.
