واژه نامه قهوه: قهوه دیکاف Decaf

Decaf

کافه اکسسوری – تمام فرآیندهای کافئین زدایی Decaf هنگامی‌که قهوه در وضعیت سبز خود قرار دارد، قبل از آنکه بوداده شود صورت می‌گیرد. روش‌های مختلفی وجود دارد، دو مورد قابل‌توجه آب سوئیسی (SWP) و روش CO2 است. در SWP، یک دسته از دانه‌های قهوه سبز در آب داغ خیس می‌شود که درنتیجه با ترکیبات کافئین و طعم اشباع می‌شوند. لوبیاهای بدون کافئین و بدون طعم در حالی رهاشده‌اند که دسته جدید لوبیا به محلول اضافه می‌شود. این بار کافئین برداشته می‌شود اما مقدار زیادی از ترکیبات طعمی باقی می‌مانند، زیرا آب در این مرحله سرشار از طعم‌های قهوه است. روش CO2 شامل تحمیل دی‌اکسید کربن به دانه‌های قهوه است با فشاری در حدود ۱۰۰۰ پوند در اینچ مربع که کافئین را از دانه‌های قهوه خارج می‌کند. قهوه دیکاف Decaf اغلب از قهوه سبز قدیمی تهیه می‌شود که خوب فروخته نشده است، بنابراین بهترین شروع را نداشته است. اگرچه تاکنون قهوه دیکاف بدون تأثیر بر طعم غیرممکن بوده است، اما با یک قهوه تازه و با دقت رُست شده، کافئین را می‌توان بسیار دلپذیرتر از آن چیزی دانست که اغلب تصور می‌کنند.

منبع: The Coffee Dictionary, Maxwell Colonna

Decaf

All decaffeination processes take place when the coffee is in its green state, before it is roasted. Various methods exist, the two most notable being the patented Swiss Water Process (SWP) and the CO۲ Method. In SWP, a batch of green coffee beans is soaked in hot water, which as a consequence becomes saturated with caffeine and flavour compounds. The now caffeine-free and flavourless beans are discarded and a new batch of beans added to the solution. This time the caffeine is removed but a large amount of the flavour compounds remain, as the water is already full of them. The CO۲ Method involves forcing carbon dioxide into coffee beans at pressures of around 1,000 pounds per square inch to draw the caffeine out of the coffee into a water solution. Decaf coffee is often made from older green coffee that has not sold very well, so has not had the best start in life. Although it has so far proved impossible to remove caffeine without affecting flavour, with a fresh, carefully roasted coffee, decaf can be made much more pleasant than it often is

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.

واژه نامه قهوه: قهوه تمیز Clean

قهوه تمیز

کافه اکسسوری – اصطلاح قهوه تمیز اغلب این سؤال را در ذهن ایجاد می‌کند که اصطلاحی است در برابر قهوه کثیف و این کاملاً درست است. هنگام رشد قهوه احتمال بروز بسیاری از مشکلات وجود دارد که باعث ایجاد طعم‌های ناخواسته در قهوه می‌شود. بسیاری از طعم‌های ناقص اغلب «کثیف» می‌شوند، مانند نت‌های چوبی در قهوه پیر.

قهوه خوب فرآوری شده غالباً با عنوان قهوه تمیز توصیف می‌شود. در خصوص قهوه‌های فرآوری شده اغلب اختلاف وجود دارد، زیرا نمی‌توانند تمیز بودن قهوه با فرآوری شسته شده را داشته باشند.

بااین‌حال، این اصطلاح تنها توصیفی از چگونگی پردازش چشیدن قهوه نیستند. به‌عنوان‌مثال، یک قهوه باکیفیت بالا که در ارتفاع کم با محیط کمتر از محیط مطلوب رشد می‌کند می‌تواند بسیار مناسب انتخاب و پردازش شود و هنوز هم یک فنجان بسیار تمیز تولید نکند. برای رسیدن به یک قهوه تمیز باید تمام مراحل فرآیند قهوه از محیط و خاک کشت قهوه تا پردازش و فرآوری و دم‌آوری را در نظر گرفت و تمام این موارد در بروز یک قهوه تمیز موثر هستند.

منبع: The Coffee Dictionary, Maxwell Colonna

 Clean

The term “clean coffee” often raises the question “As opposed to dirty coffee?” And the answer is “Well, yes.” When growing coffee there is the potential for many problems to occur that impart unwanted flavours to the coffee. Many defect flavours often taste “dirty”, such as the woody pungent notes in aged coffee. Well-processed coffee is often described as tasting clean. Natural-processed coffees are often contentious as they can lack the cleanness of washed coffee.

However, these descriptors are not just a description of how well processed a coffee tastes. For example, a less high-quality-yielding variety grown at low altitude with a less than favourable environment could be extremely well picked and processed and still not produce a very clean cup

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.

تفاوت قهوه اسپرسو با قهوه دمی

قهوه اسپرسو با قهوه دمی

کافه اکسسوری – در صنعت قهوه هرروز شاهد نوآوری‌هایی در خصوص دم‌آوری قهوه هستیم و با ورود قهوه‌های اسپیشیالیتی به این صنعت، شیوه‌های جدیدی نیز، ظهور کرده‌اند. در این میان اما همچنان قهوه اسپرسو و ترکیبات دیگر قهوه بر پایه اسپرسو از محبوبیت ویژه‌ای برخوردار است و همچنان بر صدر قهوه‌ها قرار دارد. تفاوت قهوه اسپرسو با قهوه دمی را می‌توان در طعم، شیوه‌های آماده‌سازی و همچنین شیمی قهوه دانست که موضوع این یادداشت است و به آن‌ها می‌پردازیم.

چیستی قهوه اسپرسو

اسپرسو پاسخی ایتالیایی به نیاز فوری به قهوه است. این نوشیدنی در چشم به هم زدنی آماده و مصرف می‌شود و خیلی سریع نیاز به کافئین را برطرف می‌کند. مشخصه دیگر این نوشیدنی دم‌آوری با درجه حرارت بسیار بالا و عبور آب تحت‌فشار است که بروز قهوه‌ای چگال تر و غلیظ‌تر نسبت به قهوه‌های دمی می‌شود. این نوشیدنی پایه و اساس بسیاری از نوشیدنی‌های دیگری همچون آمریکانو، کاپوچینو، فلت وایت، لاته و… است که با آن‌ها آشنایی دارید.

آناتومی قهوه اسپرسو

تفاوت این نوع قهوه با قهوه‌های دمی تنها در غلظت آن نیست و می‌توان این‌گونه بیان کرد اسپرسو قهوه‌ای با چندین لایه است.

کرما

کرما همان لایه‌ی قهوه‌ای-طلایی تشکیل‌شده بر روی شات اسپرسو است که شامل پروتئین، روغن و ملانویئیدین‌هاست که ترکیبی از شکر و آمینواسیدها هستند. همه‌ی قهوه‌ها این کریما را تولید نمی‌کند و جالب اینجاست که بعضی‌ها آن را تلخ و بعضی دیگر آن را نشانه‌ی یک شات خوب می‌دانند.

مایع

مایع اسپرسو، اصلی‌ترین قسمت این نوع قهوه است که اسیدیتی و شیرینی با خود به همراه می‌آورد؛ که خود این مایع را هم می‌توان به دو بخش تقسیم کرد: بدنه و قلب. بدنه یا همان بادی میانی‌ترین قسمت اسپرسوست و به‌صورت نرمال رنگی قهوه‌ای متمایل به کاراملی دارد و بخشی که آن را قلب می‌نامند درواقع بخش زیرین اسپرسوست که معمولاً غلیظ‌تر و تیره‌تر است.

چیستی قهوه‌های دمی

اسپرسو و این نوع قهوه در تئوری، مفاهیمی یکسان هستند چراکه پایه‌ی آن‌ها یکسان است. آب داغ بر روی قهوه ریخته می‌شود، این آب از میان قهوه‌ی آسیاب شده گذر می‌کند، به فیلتر می‌رسد و درنهایت به درون فنجان سرازیر می‌شود؛ اما تفاوت اصلی میان این دو نوع نوشیدنی این است که در قهوه‌های دمی به‌جای فشار دادن آب و عبور آن از میان قهوه‌ی آسیاب شده، آب با نیروی جاذبه‌ی زمین به سمت پایین سرازیر می‌شود. به همین دلیل فرآیند دم کشیدن آن طولانی‌تر است، اما قهوه‌ی حاصله هنوز هم از قدرت زیادی برخوردار است. علاوه بر همه‌ی این‌ها، قهوه‌ای که در این نوع دم‌آوری استفاده می‌شود باید میزان بیشتری را شامل گردد و آب بیشتری نیز نیاز است.

این نوع قهوه میزان کمتری از اسیدیتی را در خود دارد و طعم‌های منحصربه‌فرد و پیچیده‌ی قهوه را برجسته می‌سازد. به همین دلیل این روش بیشتر برای دم‌آوری قهوه‌های اسپشالیتی استفاده می‌گردد و اجازه می‌دهد تا تمام طعم‌های موجود در آن به کسی که آن را می‌نوشد برسد.

برخلاف اسپرسو که دارای چگالی بالا و لایه‌لایه است، این نوع قهوه، در اصطلاح قهوه‌ای تمیز و دارای وضوح زیاد است. دلیل آن، این است که هرچه میزان آب بیشتر باشد میزان بیشتری از روغن‌های موجود در قهوه را به خود جذب می‌کند که این عمل طی زمان و فشار مناسب رخ می‌دهد، نه در حالت فشار بیش‌ازحد. علاوه بر کمتر بودن و پایین‌تر بودن میزان اسیدیتی در مقایسه با اسپرسو، این قهوه همچنین حس دهانی کمتری به کسی که آن را می‌نوشد می‌دهد.

زمان آماده‌سازی قهوه اسپرسو با قهوه دمی

زمانی که برای دم‌آوری یک قهوه‌ی دمی صرف می‌شود، دقیقاً همانی است که صرف بیرون کشیدن طعم‌های خوب و پیچیدگی‌های قهوه می‌شود. پس ارزش صبر کردن را دارد. پروسه‌ی آن بدین‌صورت شروع می‌شود که حداقل سی ثانیه صرف خیس کردن قهوه‌ی آسیاب شده و اصطلاحاً شکوفه زدن قهوه می‌شود.

این ۳۰ ثانیه فرصت آزادسازی دی‌اکسید کربن از درون قهوه را می‌دهد و همچنین اجازه می‌دهد که آب راحت‌تر جریان یابد و راه خود را از میان قهوه‌ی آسیاب شده پیدا کند. مرحله بعدی، ریزش آب تا دوباره شکوفه زدن قهوه چیزی نزدیک به یک دقیقه و نیم الی دو دقیقه زمان نیاز دارد و چند بار هم قابل تکرار است.

این درحالی‌که قهوه‌ی اسپرسو برای دم‌آوری تنها به ۲۵ الی ۳۰ ثانیه زمان نیاز دارد، نه کمتر و نه بیشتر. البته اگر قهوه‌ای درست می‌کنید که در آن شیر ریخته می‌شود، قطعاً مدت‌زمانی هم صرف بخار دادن و ریختن شیر درون فنجان خواهد شد.

تفاوت در ابزار دم‌آوری

زمانی که بحث‌های مربوط به سرمایه‌گذاری مطرح می‌شود، قطعاً خرید ابزار برای دم‌آوری به روش قهوه‌ی دمی بسیار ارزان‌تر از خرید و سرمایه‌گذاری بر روی یک ماشین اسپرسو است. برای قهوه‌ی دمی، شما نیاز به یک دریپر، فیلترهای کاغذی و یک فنجان دارید.

البته داشتن ابزارهایی نظیر ترازو و دماسنج نیز به دقیق‌تر شدن نتیجه‌ی حاصل بسیار کمک خواهند کرد. دریپرهای زیادی وجود دارند که شما می‌توانید از میان آن‌ها دست به انتخاب بزنید نظیر کمکس، کلور دریپر، کالیتا، V60 و…؛ که هرکدام نیز دارای انواع متفاوتی ازلحاظ جنس است و در کل تمام این روش‌ها دارای تفاوت‌های جزئی‌ای مانند سوراخ‌های چکیدن آب، ساختار آن و چیزهای ازاین‌دست هستند.

در سوی دیگر، ماشین اسپرسو می‌تواند در زمان کم، فنجان‌های قهوه‌ی بیشتری برای شما به ارمغان آورد و قطعاً یک دستگاه اسپرسوساز خانگی هزینه‌ی کمتری به دنبال خواهد داشت اما نمی‌توان انتظاری معادل یک دستگاه اسپرسو در مقیاس تجاری را از آن داشت. البته ماشین اسپرسو علاوه بر هزینه‌ی اولیه‌ی بالا، نیاز به فضا و انرژی الکتریسیته بیشتری نیز دارد. همچنین ابزارهای جانبی‌ای نیز نیاز دارد که در خرید و تهیه‌ی آن‌ها باید دقت کرد، مانند پورتافیلتر، سبد پورتافیلتر و…

قهوه‌ی دمی راهی دقیق‌تر برای دستیابی به طعم‌های درون فنجان است، به‌خصوص آن‌هایی که درون قهوه‌ی اسپرسو نمود ندارند و پروسه‌ای آرام و بدون فشار است. این در حالی است که اسپرسو همچنان برتری خود را ازلحاظ زمانی دارد و یک روش فوق‌العاده سریع است برای کسانی که احتیاج مبرم به کافئین دارند.

اما باید به این نکته نیز توجه داشت که این تفاوت‌ها هیچ‌کدام دلیلی بر برتری یکی از این نوع‌ها بر دیگری ندارد. چیزی که باید به آن توجه کرد این است که شما چه نوع قهوه‌ای را می‌پسندید.

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.