تفاوت قهوه اسپرسو با قهوه دمی

قهوه اسپرسو با قهوه دمی

کافه اکسسوری – در صنعت قهوه هرروز شاهد نوآوری‌هایی در خصوص دم‌آوری قهوه هستیم و با ورود قهوه‌های اسپیشیالیتی به این صنعت، شیوه‌های جدیدی نیز، ظهور کرده‌اند. در این میان اما همچنان قهوه اسپرسو و ترکیبات دیگر قهوه بر پایه اسپرسو از محبوبیت ویژه‌ای برخوردار است و همچنان بر صدر قهوه‌ها قرار دارد. تفاوت قهوه اسپرسو با قهوه دمی را می‌توان در طعم، شیوه‌های آماده‌سازی و همچنین شیمی قهوه دانست که موضوع این یادداشت است و به آن‌ها می‌پردازیم.

چیستی قهوه اسپرسو

اسپرسو پاسخی ایتالیایی به نیاز فوری به قهوه است. این نوشیدنی در چشم به هم زدنی آماده و مصرف می‌شود و خیلی سریع نیاز به کافئین را برطرف می‌کند. مشخصه دیگر این نوشیدنی دم‌آوری با درجه حرارت بسیار بالا و عبور آب تحت‌فشار است که بروز قهوه‌ای چگال تر و غلیظ‌تر نسبت به قهوه‌های دمی می‌شود. این نوشیدنی پایه و اساس بسیاری از نوشیدنی‌های دیگری همچون آمریکانو، کاپوچینو، فلت وایت، لاته و… است که با آن‌ها آشنایی دارید.

آناتومی قهوه اسپرسو

تفاوت این نوع قهوه با قهوه‌های دمی تنها در غلظت آن نیست و می‌توان این‌گونه بیان کرد اسپرسو قهوه‌ای با چندین لایه است.

کرما

کرما همان لایه‌ی قهوه‌ای-طلایی تشکیل‌شده بر روی شات اسپرسو است که شامل پروتئین، روغن و ملانویئیدین‌هاست که ترکیبی از شکر و آمینواسیدها هستند. همه‌ی قهوه‌ها این کریما را تولید نمی‌کند و جالب اینجاست که بعضی‌ها آن را تلخ و بعضی دیگر آن را نشانه‌ی یک شات خوب می‌دانند.

مایع

مایع اسپرسو، اصلی‌ترین قسمت این نوع قهوه است که اسیدیتی و شیرینی با خود به همراه می‌آورد؛ که خود این مایع را هم می‌توان به دو بخش تقسیم کرد: بدنه و قلب. بدنه یا همان بادی میانی‌ترین قسمت اسپرسوست و به‌صورت نرمال رنگی قهوه‌ای متمایل به کاراملی دارد و بخشی که آن را قلب می‌نامند درواقع بخش زیرین اسپرسوست که معمولاً غلیظ‌تر و تیره‌تر است.

چیستی قهوه‌های دمی

اسپرسو و این نوع قهوه در تئوری، مفاهیمی یکسان هستند چراکه پایه‌ی آن‌ها یکسان است. آب داغ بر روی قهوه ریخته می‌شود، این آب از میان قهوه‌ی آسیاب شده گذر می‌کند، به فیلتر می‌رسد و درنهایت به درون فنجان سرازیر می‌شود؛ اما تفاوت اصلی میان این دو نوع نوشیدنی این است که در قهوه‌های دمی به‌جای فشار دادن آب و عبور آن از میان قهوه‌ی آسیاب شده، آب با نیروی جاذبه‌ی زمین به سمت پایین سرازیر می‌شود. به همین دلیل فرآیند دم کشیدن آن طولانی‌تر است، اما قهوه‌ی حاصله هنوز هم از قدرت زیادی برخوردار است. علاوه بر همه‌ی این‌ها، قهوه‌ای که در این نوع دم‌آوری استفاده می‌شود باید میزان بیشتری را شامل گردد و آب بیشتری نیز نیاز است.

این نوع قهوه میزان کمتری از اسیدیتی را در خود دارد و طعم‌های منحصربه‌فرد و پیچیده‌ی قهوه را برجسته می‌سازد. به همین دلیل این روش بیشتر برای دم‌آوری قهوه‌های اسپشالیتی استفاده می‌گردد و اجازه می‌دهد تا تمام طعم‌های موجود در آن به کسی که آن را می‌نوشد برسد.

برخلاف اسپرسو که دارای چگالی بالا و لایه‌لایه است، این نوع قهوه، در اصطلاح قهوه‌ای تمیز و دارای وضوح زیاد است. دلیل آن، این است که هرچه میزان آب بیشتر باشد میزان بیشتری از روغن‌های موجود در قهوه را به خود جذب می‌کند که این عمل طی زمان و فشار مناسب رخ می‌دهد، نه در حالت فشار بیش‌ازحد. علاوه بر کمتر بودن و پایین‌تر بودن میزان اسیدیتی در مقایسه با اسپرسو، این قهوه همچنین حس دهانی کمتری به کسی که آن را می‌نوشد می‌دهد.

زمان آماده‌سازی قهوه اسپرسو با قهوه دمی

زمانی که برای دم‌آوری یک قهوه‌ی دمی صرف می‌شود، دقیقاً همانی است که صرف بیرون کشیدن طعم‌های خوب و پیچیدگی‌های قهوه می‌شود. پس ارزش صبر کردن را دارد. پروسه‌ی آن بدین‌صورت شروع می‌شود که حداقل سی ثانیه صرف خیس کردن قهوه‌ی آسیاب شده و اصطلاحاً شکوفه زدن قهوه می‌شود.

این ۳۰ ثانیه فرصت آزادسازی دی‌اکسید کربن از درون قهوه را می‌دهد و همچنین اجازه می‌دهد که آب راحت‌تر جریان یابد و راه خود را از میان قهوه‌ی آسیاب شده پیدا کند. مرحله بعدی، ریزش آب تا دوباره شکوفه زدن قهوه چیزی نزدیک به یک دقیقه و نیم الی دو دقیقه زمان نیاز دارد و چند بار هم قابل تکرار است.

این درحالی‌که قهوه‌ی اسپرسو برای دم‌آوری تنها به ۲۵ الی ۳۰ ثانیه زمان نیاز دارد، نه کمتر و نه بیشتر. البته اگر قهوه‌ای درست می‌کنید که در آن شیر ریخته می‌شود، قطعاً مدت‌زمانی هم صرف بخار دادن و ریختن شیر درون فنجان خواهد شد.

تفاوت در ابزار دم‌آوری

زمانی که بحث‌های مربوط به سرمایه‌گذاری مطرح می‌شود، قطعاً خرید ابزار برای دم‌آوری به روش قهوه‌ی دمی بسیار ارزان‌تر از خرید و سرمایه‌گذاری بر روی یک ماشین اسپرسو است. برای قهوه‌ی دمی، شما نیاز به یک دریپر، فیلترهای کاغذی و یک فنجان دارید.

البته داشتن ابزارهایی نظیر ترازو و دماسنج نیز به دقیق‌تر شدن نتیجه‌ی حاصل بسیار کمک خواهند کرد. دریپرهای زیادی وجود دارند که شما می‌توانید از میان آن‌ها دست به انتخاب بزنید نظیر کمکس، کلور دریپر، کالیتا، V60 و…؛ که هرکدام نیز دارای انواع متفاوتی ازلحاظ جنس است و در کل تمام این روش‌ها دارای تفاوت‌های جزئی‌ای مانند سوراخ‌های چکیدن آب، ساختار آن و چیزهای ازاین‌دست هستند.

در سوی دیگر، ماشین اسپرسو می‌تواند در زمان کم، فنجان‌های قهوه‌ی بیشتری برای شما به ارمغان آورد و قطعاً یک دستگاه اسپرسوساز خانگی هزینه‌ی کمتری به دنبال خواهد داشت اما نمی‌توان انتظاری معادل یک دستگاه اسپرسو در مقیاس تجاری را از آن داشت. البته ماشین اسپرسو علاوه بر هزینه‌ی اولیه‌ی بالا، نیاز به فضا و انرژی الکتریسیته بیشتری نیز دارد. همچنین ابزارهای جانبی‌ای نیز نیاز دارد که در خرید و تهیه‌ی آن‌ها باید دقت کرد، مانند پورتافیلتر، سبد پورتافیلتر و…

قهوه‌ی دمی راهی دقیق‌تر برای دستیابی به طعم‌های درون فنجان است، به‌خصوص آن‌هایی که درون قهوه‌ی اسپرسو نمود ندارند و پروسه‌ای آرام و بدون فشار است. این در حالی است که اسپرسو همچنان برتری خود را ازلحاظ زمانی دارد و یک روش فوق‌العاده سریع است برای کسانی که احتیاج مبرم به کافئین دارند.

اما باید به این نکته نیز توجه داشت که این تفاوت‌ها هیچ‌کدام دلیلی بر برتری یکی از این نوع‌ها بر دیگری ندارد. چیزی که باید به آن توجه کرد این است که شما چه نوع قهوه‌ای را می‌پسندید.

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.

واژه نامه قهوه: کانال Channelling

Channelling

کافه اکسسوری – اصطلاح «کانال کردن» Channelling روشی است که در آن یک قهوه از بستر آب می‌گذرد. این اصطلاح بیشتر در دنیای قهوه اسپرسو و دستگاه اسپرسوساز کاربرد دارد. ایده اصلی این است که آب به‌طور مساوی از تمام قهوه‌ها عبور کرده و از هر قسمت قهوه عطروطعم بگیرد. هنگامی‌که آب نتواند به‌طور مساوی از قهوه عبور کند و در عوض یک مسیر اصلی یا تعدادی مسیر ایجاد کند، ما این مسئله را کانال می‌نامیم. این اتفاق بسیار مشکل‌ساز است، زیرا این بدان معنی است که آب از قسمت‌هایی از قهوه‌ای که از آن عبور می‌کند بیشتر عطروطعم می‌گیرد و از جاهای دیگر عطر طعم را نمی‌گیرد یا بسیار کم می‌گیرد و این رخداد بر روی عطروطعم نهایی قهوه تأثیرگذار است. دلایل زیادی برای این رخداد وجود دارد، ازجمله توزیع بد در سبد، مشکلات مربوط به دست‌کاری و عدم تمپ کردن صحیح قهوه. هنگام ایجاد کانال، یک پرتافیلتر بدون کف، ایجاد کانال را به خوبی نشان می دهد.

منبع: The Coffee Dictionary, Maxwell Colonna

Channelling

The term “channelling” refers to the way in which water passes though a bed of coffee. The term is most commonly found in the world of espresso. The idea is to get the water to pass evenly through all the ground coffee and pull flavour from every part. When the water fails to pass through evenly and instead creates either one main path or a number of pathways, we call this channelling. This is very problematic, as it means that the water takes too much flavour from the parts of the coffee it is passing through the most and not enough from elsewhere. There are a number of causes, including bad distribution in the basket, problems with tamping, and grinding inconsistencies. A naked (bottomless) portafilter will help show up when channelling occurs

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.

قهوه‌ی موج سوم و ویژگی های آن

قهوه موج سوم

کافه اکسسوری – افزایش کیفیت قهوه، تجارت مستقیم آن، تأکید بیشتر بر ثبات و پایداری محصول، وضوح بیشتر مشخصات رست، متدهای دم‌آوری نوآورانه، همه و همه از مشخصات ذاتی قهوه‌ی موج سوم است. ما همگی در نوشیدنی‌هایمان به دنبال شیرینی، پیچیدگی و تمایز هستیم و از اینکه بتوانیم برای داشتن این خصوصیات هزینه‌ای را پرداخت کنیم خوشحال هم می‌شویم.

اما زمانی که از صنعت قهوه در سطوح حرفه‌ای صحبت می‌کنیم، از چیز دیگری نیز حرف به میان می‌آید: خدمت به مشتریان.

این قهوه آن چیزی است که حس خاص بودن به مشتری می‌دهد و بخشی از آن به خدمات ارائه‌شده به مشتری بازمی‌گردد؛ اما بخش دیگر آن به اشتراک گذاشتن داستانی است که پشت همان فنجان قهوه نهفته است. داستانی که تولیدکننده، واردکننده، رست کننده و باریستا، آن را روایت می‌کنند. فکر می‌کنم این توضیحات بر اینکه چرا این نوع قهوه متمایز از سایر قهوه‌هاست دلالت می‌کند.

وجوه تمایز موج سوم و قهوه‌ی اسپشیالیتی

برخی اوقات پیش می‌آید که می‌شنوید این دو عبارت به‌جای یکدیگر استفاده می‌شود، اما باید به قطعیت گفت که این دو نوع قهوه با هم متمایز هستند و تفاوت‌های کلیدی با هم دارند.

پس اگر قهوه موج سوم و قهوه‌ی اسپشیالیتی با یکدیگر متفاوت‌اند، قهوه‌ی اسپشیالیتی چیست؟ انجمن قهوه‌ی اسپشیالیتی، قهوه‌های مختلف را از صفرتا صد امتیازدهی می‌کند. قهوه‌هایی با امتیاز ۶۰ قهوه‌هایی هستند که برچسب تجاری می‌خورند و قهوه‌هایی با امتیاز ۸۰ و بالاتر، آن‌هایی هستند که ما آن‌ها را تحت عنوان قهوه‌ی اسپشیالیتی می‌شناسیم. هرکدام از این قهوه‌ها حاصل نوعی آب‌وهوا، خاک، شرایط رشد و فرآوری‌های متنوع رست هستند.

‏Sarah Dooley می‌گوید: «قهوه اسپشیالیتی نقش مهمی را در انقلاب خدمات قهوه بازی می‌کند، چراکه سطح کیفی خود را از طریق یک سیستم امتیازدهی به نام گواهینامه‌ی Q تضمین می‌کند.»
به عبارت ساده‌تر، این نوع قهوه مجموعه‌ای از تجربیات است، اما قهوه‌ی اسپشیالیتی ابزاری است که ما آن را در تجربه‌مان مصرف می‌کنیم.

همیشه قهوه‌ی اسپشیالیتی را با قهوه‌ی نوع سوم در ارتباط می‌دانند، اما اگر موج سوم قرار است رابطه‌ای باشد بین مصرف‌کننده و قهوه، پس قهوه‌ی اسپشیالیتی به‌خودی‌خود باید در زمره‌ی قهوه‌های موج دوم قرار گیرد.
‏Tetsu Kasuya با این قضیه موافقت می‌کند و می‌گوید: «برای تولید قهوه‌ی اسپشیالیتی، شما به موج سوم نیاز ندارید. درواقع نیازی نیست که از آن طریق کیفیت قهوه نشان داده شود، اما برای خلق یک تجربه‌ی بی‌نظیر شما به ابزار مربوط به موج سوم نیازمندید.»

به‌عبارت‌دیگر قهوه موج سوم نیازمند قهوه اسپشیالیتی است، اما قهوه‌ی اسپشیالیتی نیازی به موج سوم ندارد.

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.

قهوه نوشی در هلند و قهوه اشتباهی

قهوه نوشی در هلند

کافه اکسسوری – فرهنگ قهوه نوشی در هلند از قدمت بالایی برخوردار است و سال‌ها قهوه مصرفی خود را در سرزمین‌هایی که زیر سلطه‌اش بودند همچون اندونزی، کشت می‌کردند. در هلند این فرهنگ قهوه نوشی جایگاه ویژه‌ای در زندگی روزمره مردم دارد و در سنت پذیرایی از میهمان از قهوه استفاده می‌شود، عملی که در ایران به‌وسیله پذیرایی با چای می‌شود.

یکی از ویژگی‌های فرهنگ قهوه نوشی در هلند به تراکم کافه‌ها در پایتخت این کشور برمی‌گردد به‌گونه‌ای که در هر نقطه‌ای از شهر آمستردام قرار داشته باشید تا نزدیک‌ترین محل سرو قهوه ده تا بیست قدم فاصله ‌دارید.
در هلند کوفی یا همان قهوه فیلتری یا قهوه دمی قدمتی تاریخی دارد. امروزه چه در کافه‌ها چه در مکان‌های عمومی مانند اداره‌ها و ایستگاه‌های قطار می‌توانید به‌راحتی یک فنجان قهوه دمی تهیه کنید.

نکته جالبی که در خصوص قهوه نوشی در هلند قابل‌توجه است این نکته است که در هلند قدیم، مردم قهوه را سیاه و بدون هیچ افزودنی می‌نوشیدند، یا حداکثر کمی شکر به آن اضافه می‌کردند؛ اما با پیدا شدن نوشیدنی‌هایی همچون اسپرسو، لاته و کاپوچینو و فراگیر شدن آن در کل اروپا، در این کشور اتفاقی جالب افتاد؛ عامه مردم چون به نوشیدن قهوه به روش قدیمی عادت داشتند و سبک زندگی خود را درست‌ترین می‌پنداشتند، گمان کردند این روش‌های جدید غلط و اشتباه است.

از طرف دیگر ازآنجاکه ترکیب شیر با قهوه به شکل معجزه‌آسایی آن را دلپذیر می‌کند، به‌ناچار این نوشیدنی‌های جدید را به عادات روزمره‌شان راه دادند؛ ولی همچنان بر این باور بودند که این نوشیدنی‌ها «اشتباه» اند؛ به همین دلیل تا به امروز شیر قهوه یا همان لاته ایتالیایی یا اوله فرانسوی را در هلند «قهوه اشتباه» (koffie verkeerd) می‌خوانند و در منوی کافه‌ها هم به همین نام نوشته می‌شود. تنها تفاوت عمده آن با لاته، نسبت شیر به قهوه است؛ با این توضیح هر کافه دستورالعمل خاص خودش را دارد.

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.

واژه نامه: شکوفه Bloom

Bloom

کافه اکسسوری – شکوفه Bloom اصطلاحی است که برای توصیف آزادسازی سریع دی‌اکسید کربن (CO2) از قهوه به کار می‌رود که در هنگام برخورد آب با قهوه رخ می‌دهد.

شکوفه همان پوسته‌های براقی است که شما در بالای قهوه فرانسه قبل از ته‌نشین شدن آن، مشاهده می‌کنید. زمینه خاصی که ما از آن به‌عنوان «شکوفه» به‌جای «پوسته» یاد می‌کنیم، هنگام تهیه قهوه رخ می‌دهد.

غالباً، شکوفه به‌عنوان بخش خاصی از فرآیند ریختن مشخص می‌شود. دستورالعمل‌های دم‌آوری حاوی مقدار زیادی آب هنگام افزودن قهوه است.

ایده این است که با بیرون راندن دی‌اکسید کربن می‌توانیم به آب کمک کنیم تا طعم قهوه و طعم‌های منفی بالقوه CO2 را از بین ببرد. این استدلال وجود دارد مبنی بر اینکه زمان شکوفه می‌تواند بر روی عطروطعم تأثیر بگذارد.

به دلیل وجود تعداد معطر آزادشده و زمان ماندن قهوه برای دم‌آوری می‌تواند بر این مسئله تأثیرگذار باشد.

تأثیر دقیق شکوفه‌های مختلف در دم کردن قهوه مشخص نیست؛ اما آن را بیشتر به‌عنوان نشانه‌ای از چگونگی دانه تازه رُست شده باکیفیت تولید می‌توان در نظر گرفت.

منبع: The Coffee Dictionary, Maxwell Colonna

Bloom

The bloom is a term used to describe the rapid release of carbon dioxide (CO۲) that occurs when water hits ground coffee.

It is that frothy, crustlike top you find on the top of a French press before you plunge down.

The specific context in which we refer to this as a “bloom” rather than a “crust” is when brewing single-serve filter coffees. Often, the bloom will be singled out as a specific part of the pouring process.

Brew recipes will indicate how much water to add at the beginning to “bloom” the coffee. This will be followed by a wait before the coffee is poured.

The idea is that by expelling the carbon dioxide we can help the water access the flavour from the coffee and expel the potentially negative flavours of too much CO۲.

There is probably some truth in this. There is an argument that the bloom time can affect flavour, owing to the number of aromatics released, and the time the coffee is left to bubble away can be used to alter this.

I am dubious as to the exact impact of varying “blooming” on coffee brewing, and see it more as an indication of how freshly roasted the beans are as opposed to the quality of the brewing

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.

نحوه ذخیره‌سازی و نگهداری قهوه

ذخیره‌سازی و نگهداری قهوه

کافه اکسسوری – طعم و عطر قهوه به عوامل بسیاری بستگی دارد. از شیوه‌های فرآوری و رُست یا برشته‌کاری قهوه تا روش‌های دم‌آوری قهوه بر روی طعم و عطر تأثیرگذارند. یکی دیگر از این عوامل که بر طعم و عطر قهوه مؤثر است، شیوه‌های ذخیره‌سازی و نگهداری قهوه است که در این یادداشت به آن اشاره می‌کنیم.

قبل از ذخیره‌سازی قهوه را آسیاب نکنید

ذخیره‌سازی قهوه و نگهداری به‌صورت دانه‌ی کامل در ماندگاری و حفظ طعم‌های آن کمک بسیار زیادی می‌کند. آسیاب کردن قهوه پیش از دم‌آوری این امکان را به شما می‌دهد تا تمام طعم‌های یک قهوه تازه را حس کنید. ذخیره‌سازی و نگهداری دانه کامل قهوه همچنین، عمر آن را طولانی می‌کند و مدت نگهداری آن را افزایش می‌دهد.

قهوه را در یخچال و یا فریزر نگهداری نکنید

یکی از خاصیت‌های قهوه جذب بوها و طعم‌های اطراف خود است و قرار دادن آن در یخچال و یا فریزر این امکان را دارد که بو و طعم مواد غذایی که در مجارت آن قرار دارد را جذب کند و دیگر آن طعم منحصربه‌فرد خود را نداشته باشد.

نگهداری قهوه در جای خشک

نگهداری قهوه در محلی خشک و بدون رطوبت یکی از راه‌های تثبیت بو و طعم قهوه است، چراکه رطوبت توسط دانه قهوه جذب می‌شود و بر طعم و بوی قهوه تأثیر می‌گذارد. نگهداری قهوه در محلی خشک، یکی از روش‌های مؤثر برای دریافت‌های طعمی قهوه به شکل بهینه و کامل، محسوب می‌شود.

نگهداری قهوه را در محیطی سرد و تاریک

بهترین شرایط برای نگهداری قهوه، نگهداری آن در دمایی نزدیک به دمای اتاق و محیطی دور از نور و گرماست. یکی از محیط‌های نگهداری قهوه در خانه نگهداری آن در کابینت‌های آشپزخانه به‌دوراز اجاق‌گاز و یا نزدیک ماکروویو و به‌دوراز نور مستقیم آفتاب است.

استفاده از محفظه‌های کدر و هواگیری شده برای نگهداری قهوه

امروزه برای نگهداری و ذخیره قهوه از کیسه‌های مخصوص، ظروف شیشه‌ای، ظروف سرامیکی و یا ظروف فلزی استفاده می‌شود. در میان این موارد استفاده از کیسه‌های مخصوص قهوه، یکی از مناسب‌ترین گزینه‌هاست و کیسه‌هایی که دارای سوپاپ هستند انتخاب خوبی برای نگهداری قهوه به شمار می‌رود. در این نوع از کیسه‌ها فقط هوای اضافی داخل کیسه به بیرون می‌رود و از ورود هوای بیرون به داخل محیط کیسه جلوگیری می‌شود. هوا نیز یکی از مواردی است که همانند رطوبت طعم قهوه را تغییر می‌دهد.
بر اساس نکاتی که در خصوص شرایط و محیط نگهداری و ذخیره‌سازی قهوه اشاره شد، به نظر می‌رسد رعایت همین نکات ساده و قابل‌اجرا در نگهداری قهوه، می‌توان طعم و بوی قهوه را حفظ کرد.

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.

وجوه تمایز قهوه های اسپرسو و ریستریتو

اسپرسو و ریستریتو

کافه اکسسوری – اسپرسو و ریستریتو نامی آشنا در میان قهوه‌ها به شمار می‌آیند و بی‌شک با ترکیبات و قهوه‌های بر پایه اسپرسو هم آشنایی دارید، قهوه‌هایی مانند آمریکانو، کاپوچینو و غیره. ریستریتو نیز، یکی از قهوه‌های بر پایه اسپرسوست که به‌عنوان برادر کوچک‌تر اسپرسو شناخته می‌شود؛ اما سؤال اینجاست که ریستریتو چیست و چه فرقی با اسپرسو دارد.

در فرایند دم‌آوری، میزان قهوه و فشار و دمای آب در هر دو یکسان است. در اسپرسو یک شات ۳۰ میلی‌لیتری از قهوه است که تحت‌فشار و حرارت بالا، از درون‌دانه‌های آسیاب شده قهوه می‌گذرد و بعد از ۲۵ تا ۳۰ ثانیه یک نوشیدنی مطلوب به ما می‌دهد و ریستریتو که در ایتالیایی به معنای محدود کردن (restrict) است، بین ۱۵ تا ۲۵ میلی‌لیتر است و حجم کوچک‌تری به نسبت اسپرسو عصاره گیری می‌شود و تنها فرق آن‌ها در همین است. هر دو این‌ها به‌وسیله دستگاه اسپرسوساز دم‌آوری می‌شوند و در به دست آوردن قهوه ریستریتو هیچ دستگاه خاصی استفاده نمی‌شود.

ریستریتو درواقع یک اسپرسوی محدود و کوچک‌شده است به این معنا که در تولید و دم‌آوری آن مقدار آب مصرفی کمتر است تا نوشیدنی کمتر و محدودشده‌ای به دست آید و به همین دلیل که زمان نسبتاً کمتری نیست به اسپرسو با آن در تماس است طعم شیرین‌تری دارد و تمرکز آن بیشتر بر طعم قهوه است.

تفاوت در شیوه دم‌آوری

در درست کردم و دم‌آوری ریستریتو تمایلات باریستاها دخیل است. برخی از باریستاها ریستریتو را دقیقاً مشابه اسپرسو درست می‌کنند و برخی دیگر تمایل دارند تغییراتی را بین این دو قهوه قائل شوند.
باید همواره این نکته را مدنظر قرار داد که در یک شات میزان یکسانی از قهوه، فشار و دمای آب استفاده می‌شود و تنها فرق دم‌آوری بین این دو نوع قهوه در میزان آب مصرفی است. برخی از باریستاها در فرآیند دم‌آوری ریستریتو بعد از مدت ۱۵ ثانیه دستگاه را متوقف می‌کند و برخی دیگر برای رسیدن به ریستریتو از آسیاب ریزتری برای دانه قهوه استفاده می‌کنند و زمان را مشابه دیگری در نظر می‌گیرند و این تنها بر اساس سلیقه شخصی باریستا و سیاست کافی‌شاپ صورت می‌گیرد.

تفاوت در طعم و عصاره گیری

مهم‌ترین و کلیدی‌ترین تفاوت میان این دو نوع قهوه، تفاوت در طعم این دو نوع است.
میزان بادی یا حس دهانی در قهوه به عوامل همچون دانه قهوه سبز، شیوه رُست و روش‌های دم‌آوری بستگی دارد. در هر دو قهوه فشار بالای آب و دما باعث ایجاد حس سیروپ مانند دردهان می‌شود. باوجوداین، در زمان‌های متفاوت، ترکیبات طعم و عطر در قهوه معمولاً متفاوت است. در ابتدا ما با طعمی ملایم درون قهوه خود مواجه می‌شویم و در ادامه اسیدیتی، شیرینی، تعادل در طعم و در جهاتی به تلخی می‌رسیم. در قهوه ریستریتو میزان ترکیباتی که باعث به وجود آمدن حس تلخی می‌شود، محدود و درنهایت قهوه‌ای شیرین‌تر نسبت به اسپرسو خواهیم داشت.

در قهوه ریستریتو باید به این نکته نیز توجه داشت که درزمانی که به دنبال جنبه‌های طعمی شیرین‌تر نسبت به اسپرسو هستیم، با نقص کم عصاره گیری نیز مواجه خواهیم بود. قهوه‌ای که کم عصاره گیری می‌شود طعمی نزدیک به ترشی و ناخوشایند دارد. به همین خاطر باید در تهیه ریستریتو، دقت کرد که به تعادلی در طعم، برسیم و این نکته‌ای است که باید به آن دقت ویژه‌ای کرد.

انتخاب بین اسپرسو و ریستریتو

حال این سؤال پیش می‌آید که در میان این دو نوع قهوه کدام از دیگری بهتر است؟ این سؤالی است که پاسخ روشن و مشخصی نمی‌توان به آن داد و همه‌چیز به نوع ذائقه و تمایلات طعمی مشتری دارد. درصورتی‌که نوشیدنی شبیه به اسپرسو، اما شیرین‌تر و راحت‌تر در نوشیدن می‌خواهید، ریستریتو پیشنهاد مناسبی است و می‌توان شیرینی قهوه را که در اندازه‌ای کوچک و محدودشده دم‌آوری شده است را تجربه کنید که در میزان جذب کافئین به همان میزان اسپرسو است.

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.

واژه نامه: چای کاسکارا Cascara

Cascara

کافه اکسسوری – کاسکارا Cascara نام گیلاس خشک‌شده قهوه است که از آن دانه‌های قهوه به دست می‌آید. این نام از زبان اسپانیایی به معنی «پوسته» گرفته‌شده است.

به‌طور سنتی، کاسکارا یک محصول فرعی از تولید قهوه است که کمتر شناخته‌شده یا مورداستفاده قرارگرفته است. بااین‌حال، در بولیوی، استفاده از کاسکارا برای تهیه چای کاسکارا بسیار متداول است و از آن به‌عنوان «قهوه انسان فقیر» یاد می‌شود.

به‌تازگی کاسکارا، طغیان زیادی در دنیای قهوه به وجود آورده است. کاسکارا در بسیاری از مسابقات قهرمانی جهانی باریستا حضورداشته و بعضاً برنده‌شده است. البته این راه بسیار خوبی برای مخلوط کردن همان گیلاس قهوه با قهوه است.

اکنون از کاسکارا به روش‌های مختلفی استفاده می‌شود که بسیاری از نوشیدنی‌های کاسکارا در حال شروع به کار و ابداع هستند. استفاده عالی از کاسکارا یک آبشار سرد است که با چای ارل گری مخلوط شده و قبل از نوشیدن اسپرسو به‌عنوان پاک‌کننده کام استفاده می‌شود.

کاسکارا بسته به استحکام قهوه خود، می‌تواند دارای ویژگی‌های مختلف طعمی باشد. یک محصول دارای طعم و مزه رایج برای کاسکارا این است که گوشه‌ای ازآنچه هست را نشان می‌دهد یعنی یک میوه خشک و بیشتر اوقات دارای نت‌هایی از کشمش، شراب و گیاه است.

منبع: The Coffee Dictionary, Maxwell Colonna

Cascara

Cascara is the name of the dried coffee cherry from which we take the coffee beans. The name is derived from the Spanish for “husk”.

Traditionally, cascara has been a by-product of coffee production that was little recognized or used. In Bolivia, however, using slightly toasted cascara to make “cascara tea” is quite common, and is referred to as the “poor man’s coffee”. Recently, there has been a huge upsurge of interest in cascara.

Cascara has made its way into many winning World Barista Championship routines for the signature drink round. It is, of course, a great narrative to mix the very same cherry the coffee was grown in with the coffee itself. is now used in a variety of ways, with many bottled cascara drinks beginning to turn up.

My favourite use of cascara so far is a cold cascara infused with Earl Grey tea used as a palate cleanser before drinking espresso. I first had this in the Kaffeine coffee shop in London.

Cascara can have varying flavour characteristics depending on the provenance of the coffee itself. An overarching flavour profile for  in is that it displays notes of what it is – a dried fruit. It most often has notes of raisin, sherry, and botanicals

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.

ویژگی‌های طعمی در کمربند قهوه

کمربند قهوه

کافه اکسسوری – مزرعه‌های قهوه در بیش از ۵۰ کشور جهان وجود دارند و بیشتر این کشورها در محدوده‌ای قرار دارند که اصطلاحاً به آن کمربند قهوه می‌گویند. همان‌طور که از اسم آن نیز برمی‌آید این کمربند دورتادور کره زمین کشیده شده و بخش‌هایی از آمریکا، آفریقا و آسیا را پوشش می‌دهد. محدوده‌ی جغرافیایی این کمربند تقریباً جایی نزدیک به استواست و از شمال تا مکزیک و میانمار و از جنوب تا برزیل و زیمباوه کشیده شده است.
نکته‌ای که باید به آن توجه کنید این است که منطقه‌ای که قهوه‌ی شما در آن رشد کرده، به‌شدت بر طعم قهوه‌ی شما تأثیرگذار است. در این یادداشت نگاهی می‌اندازیم به خاستگاه‌های متفاوت قهوه و ویژگی‌های هرکدام بر طعم قهوه.

تأثیر خاستگاه قهوه 

ممکن است شما طعم‌های میوه‌ای قهوه‌ی اتیوپی، تعادل و شیرینی موجود در قهوه‌ی گواتمالا و یا طعم خاکی مانند قهوه‌ی اندونزی را بپسندید. همان‌طور که Catherine Gu می‌گوید: «مردم به نوشیدن قهوه‌هایی با طعم‌های متفاوت و هیجان‌انگیز علاقه‌ی زیادی دارند، پس با دادن اطلاعات به مشتری، اجازه دهیم که آن‌ها از خاستگاه آن طعم و عطر فوق‌العاده آن آگاه شوند.»

علاوه بر این‌ها، کشورهای مختلف در کمربند قهوه با چالش‌های مختلفی روبرو هستند؛ نظیر دستمزد کم، بی‌ثباتی سیاسی و یا آفات موجود در زمین‌های قهوه و خریداران با داشتن آگاهی از خاستگاه آن می‌توانید انتخاب بهتری داشته باشید.

بر اساس یک قانون اقتصادی، خاستگاه قهوه شروع و سرآغاز هر چیزی است چراکه یک خاستگاه خوب برای مردم دنیا قهوه‌ای باکیفیت و برای مردم محلی زندگی‌ای بهتر را رقم میزند.

هرچه دانش مردم نسبت به خاستگاه قهوه و مشخصه‌های طعمی آن بیشتر شود، در صنعت قهوه‌ی اسپشالیتی موفق‌تر خواهیم بود و مردم نیز قهوه‌ای بهتر و مطابق با ذائقه و علاقه‌ی خود خواهند نوشید. زمانی که قهوه به آنچه مردم از آن خاستگاه انتظار دارند برسد و طعمی استاندارد را ارائه ‌دهد، این یک پیروزی بزرگ در صنعت قهوه است.

اما نباید از این نکته نیز، غافل شد که بااینکه کشور مبدأ و تولیدکننده‌ی قهوه می‌تواند خیلی چیزها راجع به مشخصات قهوه به شما بگوید، اما داخل هر کشوری هم مناطق متفاوتی با شرایط متفاوت می‌تواند حکم‌فرما باشد که منجر به قهوه‌ای با عطروطعم متفاوت شود.

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.

روش‌های دم‌آوری قهوه و تفاوت های آن

روش‌های دم‌آوری قهوه

کافه اکسسوری – از زمان پیدایش قهوه، بشر به دنبال گرفتن بهترین عصاره‌گیری از قهوه این میوه عجیب و انرژی‌بخش بوده است و به همین دلیل، روش‌های دم‌آوری قهوه ابداعی به وجود آمد که هرکدام از این روش‌ها بر طبق اصولی متفاوت، عصاره قهوه را استخراج می‌کنند و بالطبع طعم‌های مختلفی به وجود می‌آورند.

انواع روش‌های دم‌آوری

زمانی که یک قهوه را با تجهیزات مختلف دم می‌کنیم، به نوشیدنی‌هایی با بادی و خصوصیات طعمی متفاوت می‌رسیم.
در طراحی هر ابزار و تجهیزات دم‌آوری، یکی از شش روش زیر، برای عصاره‌گیری مورداستفاده قرار می‌گیرد:

خیساندن (Steeping)

در این روش، قهوۀ خشک در ظرفی با آب جوش مخلوط می‌شود و برای مدت‌زمانی معین در تماس با آب می‌ماند و سپس از نوشیدنی یا عصاره جدا می‌شود.
مدت‌زمان تماس آب و قهوه به درجۀ آسیاب، دمای آب، میزان تلاطم ذرات قهوه و اینکه تفالۀ قهوه را چقدر سریع و پس از چه مدتی از نوشیدنی جدا می‌کنیم، بستگی دارد.
از ابزارهایی که بر اساس این روش مورداستفاده قرار می‌گیرد می‌توان به فرنچ پرس اشاره کرد.
فرنچ پرس آسانترین روش دم‌آوری قهوه است؛ زیرا تنها کافی است قهوه و آب نزدیک به جوش را در یک محفظه کنار هم نگه داریم تا قهوه دم شود.

جوشاندن (Decoction)

در این روش قهوۀ آسیاب شده در یک ظرف حاوی آب که در حال جوشیدن است، مخلوط می‌شود.
پس از مدت‌زمان معینی، اجازه می‌دهیم تا قهوه ته‌نشین شود و عصاره را از ظرف تخلیه می‌کنیم.
معمولاً در این روش عصاره‌گیری همانند روش نفوذی است و به خاطر دمای بالای آب و جوشیدن آن، تلاطم در بالاترین حد رخ می‌دهد. قهوه ترک بر اساس این روش دم‌آوری تهیه می‌شود.

تراوش (Percolation)

در این روش، قهوۀ آسیاب شده در ظرفی ریخته می‌شود که هم محفظۀ دم‌آوری دارد و هم وسیله‌ای برای جداسازی تفاله از نوشیدنی و آب داغ به کمک پمپی به‌طور مکرّر از میان ذرات قهوه عبور می‌کند و ابتدا آب و سپس عصاره، لابه‌لای ذرات قهوه به گردش در می‌آیند.
در این روش، مدت تماس آب و قهوه به درجۀ آسیاب، دمای آب یا عصاره و میزان گردش بستگی دارد.
دستگاه پرکولاتور بر اساس این روش دم‌آوری عمل می‌کند.
در این روش آب دمای بالا چندین بار از قهوه عبور داده می‌شود و باعث تلخ شدن عصاره نهایی می‌گردد.

فیلتر قطره‌ای (Drip Filtration)

مانند روش تراوش، در این روش‌های دم‌آوری قهوه قهوۀ خشک در ظرفی ریخته می‌شود که هم‌زمان هم محفظۀ دَم و هم وسیله‌ای است برای جداسازی تفاله از نوشیدنی.
در این روش، آب داغ تنها یک مرحله از قهوه عبور داده می‌شود و عصاره از محفظۀ دَم، قطره‌قطره در ظرف پایینی می‌چکد.
زمان تماس آب و قهوه در این روش اصولاً به مدت‌زمانی بستگی دارد که آب در محفظۀ دَم جریان می‌یابد و همچنین درجۀ آسیاب قهوه. سایر عوامل مهم در این روش دم‌آوری عبارت‌اند از دمای آب، شکل محفظه و نوع فیلتر.
کمکس، V60، کلور دریپر، کالیتا و نل دریپ، نمونه‌هایی از تجهیزات دم‌آوری قهوه به روش فیلتر قطره‌ای هستند.

فیلتر خلاء (Vacuum Filtration)

در این روش از ظرف دو محفظه‌ای استفاده می‌شود که گونۀ دیگری از روش خیساندن است.
فشار بخار، آب داغ را از محفظۀ پایینی به محفظۀ دوم که قهوۀ آسیاب شده در آن است، فشار می‌دهد. بخار کردن و هم خوردن، باعث تلاطم آب و قهوه می‌شود.
زمانی که حرارت پس از مدت دلخواه قطع شود، بخار در محفظۀ پایینی متراکم می‌شود و تولید خلاء می‌کند.
خلاء، نوشیدنی را با عبور از فیلتر به پایین می کشد و درون محفظۀ پایینی می‌آورد، اما تفاله همان جا باقی می ماند.
در این روش مدت تماس قهوه و آب به عواملی همچون سرعت ایجاد خلاء، ویژگی های قسمت فیلتر و درجۀ آسیاب قهوه، بستگی دارد
ابزار دم‌آوری سایفون به این روش عمل می‌کند.

تزریق تحت‌فشار (Pressurized Infusion)

در این روش که یکی از روش‌های دم‌آوری قهوه است، آب با فشار بالا از بین ذرات قهوۀ خشک که در محفظۀ دَم قرار دارند، عبور داده می‌شود. ترکیب حرارت و فشار آب، مواد طعم‌دهندۀ محلول را استخراج می‌کند، روغن های محلول را امولوسیون می‌کند و ریزذرات فیبر دانه‌ها را به همراه حباب های گاز معلق نگه می‌دارد.
محصول این روش یک نوشیدنی با غلظت مواد محلول بسیار بالا است.
به‌منظور تهیۀ نوشیدنی یکدست در این روش، مدت کوتاه دَم و آسیاب بسیار ریز خیلی ضروری است.
دمای دَم در این حالت ۸۸ تا ۹۲ درجه سانتیگراد است که کمی پایین تر از سایر روش هاست.
دستگاه اسپرسوساز بر اساس این روش، عصاره‌گیری قهوه انجام می شود.

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.