واژه نامه: کپسول نسپرسو Capsules Nespresso

Nespresso

کافه اکسسوری – کمپانی نستله در سال ۱۹۷۲ ، تحت پرچم نسپرسو Nespresso ، فناوری کپسول را اختراع کرد. از آن زمان سیستم‌های دیگر توسط شرکت‌های مختلف پدیدار شد که بسیار موفق بودند.

مصرف قهوه کپسول در دنیای قهوه همچنان رو به رشد است. فایده اصلی آن توانایی کنترل و نظارت بیشتر بر فرایند تولید قهوه است.

کپسول‌ها حاوی دانه‌های قهوه هستند ، اما کپسول آلومینیوم یا پلاستیک همراه با گرگرفتگی گاز بدان معنی است که طراوت قهوه برای مدت‌زمان چشمگیر حفظ می‌شود.

تا همین اواخر ، در حوزه قهوه تخصصی علاقه چندانی به کپسول‌ها نداشتند ، به این دلیل که هم غیر عرف بود و هم وسیله‌ای برای پروفایل‌های طعمی تجاری که علاقه‌مندان حرفه‌ای قهوه را جذب نمی‌کرد.

گفته می‌شود ، این فن‌آوری قادر است به‌عنوان یک سیستم تولید عصاره عمل کند. ازآنجاکه برخی از اختراعات ثبت‌شده Nespresso کمپانی نستله در سال ۲۰۱۲ به پایان رسید ، کالاهای مخصوص قهوه و شرکت‌های مختلف شروع به تولید و ورود کپسول‌های نسپرسو در بازار قهوه کرده‌اند.

منبع: The Coffee Dictionary, Maxwell Colonna

Capsules Nespresso

Nestlé invented capsule technology back in 1972, under the Nespresso banner. Since then, other systems from other companies have emerged and have been very successful. Capsule coffee consumption has continued to grow. The main benefit is the ability to control and oversee more of the coffee-brewing process. Capsules simply contain ground coffee, but the aluminium or plastic capsule coupled with inert gas flushing means that the freshness of the coffee is preserved for impressive lengths of time. Up until recently, the speciality coffee sphere has had little interest in capsules, and as such they have been both nonartisanal and a vehicle for commercial flavour profiles. That said, the technology is capable of acting as a superb brewing system, and since certain Nespresso patents ended in 2012, speciality coffee roasters and companies have begun to enter the market

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.

رُست اُمنی و ویژگی های آن

رُست اُمنی

کافه اکسسوری – رُست اُمنی (Omni Roasting) روشی در رُست قهوه است که در آن قهوه برای تمامی روش‌های دم‌آوری قابل‌استفاده است و قهوه ویژگی‌های خود را در تمامی روش‌های دم‌آوری متفاوت از فرنچ پرس گرفته تا اسپرسو، بروز می‌دهد. البته باید به این نکته اشاره کرد که این موضوع بدان معنا نیست که هر قهوه در روش‌های متفاوت دم‌آوری طعم و ویژگی‌های یکسانی را بروز دهد. در روش فرنچ پرس بادی قهوه و رگه‌های میوه‌ای آن برجسته می‌شود و این در حالی است که اسیدیتی و رگه‌های طعمی مرکبات قهوه در روش اسپرسو خودنمایی می‌کند.
رُسترهای رُست اُمنی معمولاً بر این باورند که بدون در نظر گرفتن روش دم‌آوری، هر قهوه نیازمند یک نمایه رُست است. ناگفته پیداست که برای هر قهوه گستره‌ی وسیعی از نمایه‌های رُست وجود دارد که رُسترها از میان آن‌ها نمایه موردنظر خود را انتخاب می‌کند تا بتوانند خصوصیاتی را که از قهوه می‌خواهند برجسته شود، دربیاورند.

رُست روشن و معایب آن

بسیاری از فعالان صنعت قهوه بر این باورند که رُست روشن (Light Roasting) از بسیاری جهات نسبت به دیگر روش‌های رُست برتری دارد اما این نوع رُست هم معایب خود را داراست.
رُسترهای قهوه‌های موج سوم بیشتر خواستار دیده شدن هر چه بیشتر تلاش تولیدکنندگان قهوه و خاستگاه قهوه هستند. آن‌ها تمایل زیادی به درخشیدن و بروز خصوصیات منحصربه‌فرد هر خاستگاه دارند اجازه نمی‌دهند که خصوصیات آن خاستگاه از طریق پروسه رُست بیش‌ازحد تیره سوزانده و کم‌رنگ شود؛ بنابراین، آن‌ها در جهت رسیدن به این خصوصیان منحصربه‌فرد تمایل بسیاری به روشن‌تر بودن رُست دارند؛ اما مشکلی که در این رُست روشن به وجود می‌آید این است که اگر رُستی بیش‌ازحد روشن باشد ممکن است حتی نتواند طعم واقعی دانه‌ی قهوه آن خواستگاه را بروز دهد و خروجی آن قهوه‌ای خواهد بود با طعمی‌ ترش، علفی و نامطلوب.
قهوه‌هایی با رُست روشن بیشتر برای دم‌آوری با فیلتر مناسب است و در اسپرسو که زمان عصاره‌گیری به نسبت کوتاه‌تر است نتیجه نوشیدنی‌ای بسیار ترش خواهد بود که قطعاً خوشایند و باب میل نیست. بر همین اساس است که برای رُسترها دو نمایه رُست را توصیه می‌کنند، یکی برای روش دم‌آوری با فیلتر که اغلب رُستی روشن است و دیگری برای اسپرسو که اغلب رُستی تیره‌تر است.

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.

قهوه بوربون زرد جواهر قهوه برزیلی

قهوه بوربون زرد

کافه اکسسوری – جواهر قهوه لقبی است که بر روی قهوه بوربون زرد برزیلی گذاشته‌اند. درحالی‌که قهوه بوربون در سال‌های اخیر در میان خریداران قهوه و رستری‌ها به رسمیت شناخته‌شده است، اما این قهوه تاریخچه خیلی طولانی دارد. در این مقاله سعی داریم تا تاریخچه‌ای از این قهوه که آن را به‌عنوان قهوه‌ای باکیفیت و طعم منحصربه‌فرد و شیرین شناخته می‌شود را مرور کنیم.

منشأ بوربون زرد برزیل

به‌عنوان یک نوع از قهوه، بوربون زرد نزدیک به ۹۰ سال است که در مزارع برزیل کشت می‌شود، اما برای شناخت تاریخچه این قهوه ابتدا باید از والدین آن آغاز کرد.

تا دهه ۱۸۵۰، برزیل به یک کشور بزرگ تولیدکننده جهانی قهوه تبدیل‌شده بود. این بخش به‌شدت وابسته به انواع گونه تیپیکا بود که در دهه ۱۷۲۰ معرفی شد. با توجه به بازده محدود تیپیکا و متعاقباً از کاهش حجم صادرات؛ پتانسیل حجم صادرات برای تأمین بخشی از صادرات، بذرهای مختلف همچون بوربون قرمز به جزیره رونیون در اقیانوس هند در شرق ماداگاسکار سفر کرد. در دهه ۱۸۷۰، بوربون قرمز به یکی از انواع برجسته قهوه در برزیل تبدیل شده بود.

در سال ۱۸۷۱، چیز عجیبی ظاهر شد. در شهر Botucatu در ایالت سائوپائولو از جهش تیپیکا توت‌های زرد متولد شد، چیزی که قبل از این در برزیل مشاهده نشده بود. درحالی‌که جهش زرد گونه تیپیکا که در آن زمان به‌عنوان قهوه زرد Botucatu از آن یاد می‌شد، چندان مؤثر نبود، اما توسط تعدادی از کشاورزان به دلیل رنگ متفاوت آن مورد استقبال قرار گرفت. لازم به ذکر است که برخی محققان معتقدند که بوربون زرد به‌عنوان یک جهش طبیعی، از بوربون قرمز سرچشمه گرفته است.

قهوه بوربون زرد برزیل

به نظر می‌رسد اولین بوربون زرد که امروزه آن را می‌شناسیم، نخستین بار در سال ۱۹۳۰ در مزرعه بوربون قرمز در نزدیکی شهر پدنیرس (SP) ظاهر شد که به عقیده بسیاری نتیجه پرورش طبیعی بین بوربون قرمز و زرد بوتوکاتو است. این گیاه از نظر رنگ زرد انواع توت‌ها شبیه به بوربون قرمز بود.

این ظاهر توجه محققان مؤسسه زراعی (IAC) ازجمله کارلوس آرنالدو کروگ را که اولین مطالعات رسمی بوربون زرد را در سال ۱۹۴۲ انجام داد، جلب کرد. در طی سه سال بعد، ۳۰ درخت قهوه کاشته شده موردمطالعه قرار گرفت.

در طول دهه ۵۰، نویدبخش‌ترین گونه‌های زرد بوربون با کد “IAC J” به نتیجه رسید و در دسترس کشاورزان قرار گرفت. در سال ۱۹۵۱، پروفسور J.E.T. مندس از همان انستیتو، بازده‌ها را برای انواع ارقام رشد یافته در آن زمان موردبررسی قرار داد و انواع گونه‌های قهوه در برزیل را دسته‌بندی کرد که شامل تیپیکا، زرد Botucatu، سوماترا، بوربون قرمز، بوربون زرد و ماراگپیپ، با رنگ بوربون زرد بود.

باوجوداین نتایج امیدوارکننده، بوربون زرد هرگز سهم غالب بخش صادرات و تولید قهوه در برزیل را در طی دهه‌های بعدی به عهده نگرفت. اگرچه هنوز به‌صورت تجاری کشت می‌شد، پذیرش آن همچنان گسترده نیست و به دلیل زرد بودن مشخص آن، این گیاه اغلب به‌عنوان نوعی تازه در نظر گرفته می‌شود.

درگذشته و در دوران استادان کروگ، مندز و همسالانشان، کیفیت قهوه جزء اصلی تحقیقات گیاهان نبود. تمرکز معمولاً روی تولید، سلامت گیاهان و قدرت در برابر آفات و مقاومت در برابر بیماری بود. تقریباً در همان زمان ظهور بوربون زرد در برزیل، انواع مختلفی همچون Caturra (1937)، Mundo Novo (1943) و Catuaí (۱۹۴۹) ظاهر شد.

امروزه با استقبال از قهوه‌های تخصصی و حرکت به‌سوی موج سوم قهوه، بوربون زرد جذابیت گذشته خود را بازیافته است.

چرا بوربون زرد؟

پروفسور کروگ در سال ۱۹۴۲ منشأ ژنتیکی این رنگ‌آمیزی زرد را کشف کرده بود که از یک جفت ژن به نام “Xanthocarpa” است که معنی ریشه یونانی آن زانتیوس (زرد) و کپور (میوه) است.

عملکرد این ژن به گونه است که گیاهان با جفت ژن غالب XcXc انواع توت‌های قرمز را تولید می‌کنند. گیاهان دارای جفت ژن مغلوب xcxc توت زرد قهوه تولید می‌کنند و در موارد نادر گیاهانی با یک ژن غالب و گیاهان Xcxc مغلوب، انواع توت‌های نارنجی را تولید می‌کنند. در مورد انواع توت‌های زرد، ماده مؤثر در این ژن‌ها، لوتئولین است، نوعی فلاونوئید که در جعفری و کلم بروکلی نیز وجود دارد.

ویژگی‌های بوربون زرد

یک درخت بوربون زرد می‌تواند به ۲.۸ متر برسد و رسیدن زودرس نیز دارد. از ۳۰ درخت موردمطالعه در سال ۱۹۴۵، هفت مورد امروزه به‌صورت تجاری در برزیل کاشته می‌شوند.

به دلیل بازده متوسط ​​و حساسیت نسبی آن به زنگ‌زدگی برگ قهوه، کشت بوربون زرد ممکن است توجه و مراقبت بیشتری نسبت به سایر گونه‌ها داشته باشد. بوربون زرد معمولاً هنگام رشد در ارتفاع ۱۰۰۰ متر یا بیشتر از سطح دریا، پتانسیل کیفیت خود را بیان می‌کند و در مکان‌هایی که مراحل برداشت و فرآوری به‌خوبی انجام می‌شود.

قهوه بوربون زرد برزیل

ویژگی‌های حسی بوربون زرد در فنجان کاملاً قابل‌توجه است، ازجمله عطروطعم شیرین آن. عطر قابل‌توجه و عطروطعم اسیدسیتریک بسیار برجسته، از ویژگی‌های منحصربه‌فرد این قهوه است. محققان اخیراً بین محتوای ساکارز و وجود برخی اسیدهای چرب و ارگانیک باکیفیت بوربون زرد به نتایج جدیدی رسیده‌اند. بااین‌وجود، هیچ ارتباط مستقیمی بین لوتولین (زرد ساز) و کیفیت در قهوه بوربون زرد وجود ندارد.

تحقیقات جدید بر روی بوربون زرد

در سال ۲۰۰۵، IAC تلاش‌های خود را برای مطالعه بوربون زرد از نو تجدید کرد، اما با توجه به کیفیت قهوه در فنجان و پس از دم‌آوری. در این تحقیق ۳۰ درخت موردمطالعه در سال ۱۹۴۵ دوباره جمع‌آوری شد و ۱۶ گیاه با نمرات بالاتر از ۸۵ برای ردیابی نسب ایدئال انتخاب شدند. مطالعات به سرپرستی پروفسور Gerson Giomo هنوز توسط IAC انجام می‌شود، زیرا این گروه به دنبال قوی‌ترین گیاهان با بهره‌وری بالا و پتانسیل عالی قهوه در فنجان هستند.

در سال ۲۰۱۷ و در مسابقات جام حذفی، یک بوربون زرد برزیلی در رده Pulped Naturals به امتیاز ۹۲.۳۳ رسید.

منبع: dailycoffeenews

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.

واژه نامه قهوه: کاپوچینو Cappuccino

Cappuccino

کافه اکسسوری – کاپوچینو Cappuccino یک نوشیدنی نمادین است، اما کاپوچینو دقیقاً چیست؟ تقریباً در مورد همه نوشیدنی‌ها در یک منوی معمولی کافه بحث‌های زیادی وجود دارد. نسبت کاپوچینو دقیقاً چه باید باشد؟ چه مقدار اسپرسو به چه مقدار شیر؟ و چه مقدار فوم و چه نوع فومی؟ و دقیقاً با سایر نوشیدنی‌های موجود در فهرست چه تفاوتی دارد؟ تعاریف دقیق آن به‌سختی حاصل می‌شود. کاپوچینو احتمالاً نام نوشیدنی‌های زیادی است که در آنجا تفسیر شده است. منصفانه است که بگوییم یک کاپوچینو از لاته قوی‌تر است (قهوه بیشتری به شیر وجود دارد) و مقدار مناسبی از کف را داراست، اگرچه در بسیاری از مغازه‌های تجاری یک کاپوچینو فقط یک لاته است که در برخی تکه‌هایی از شکلاتی به آن اضافه‌شده است.

برخی ادعا می‌کنند که یک کاپوچینو کامل سخت‌ترین نوشیدنی است. ایجاد یک فوم شیر متراکم که ازنظر حجم نیز زیاد باشد تقریباً غیرممکن است. گفته می‌شود که یک کاپوچینوی بی‌نقص، نوشیدنی است که کف آن جدا نمی‌شود، اما فکر می‌کنم این باید اسطوره‌ای باشد چراکه همه فوم‌ها از بالا جدا می‌شوند مگر اینکه بلافاصله آن را بنوشید.

منشأ کاپوچینو همانطور که اغلب ذکر می‌شود به مدل موی راهبان مرتبط نیست. منشأ آن به وین برمی‌گردد و به لباس قهوه‌ای راهبان کاپوچین اشاره دارد که رنگ آن مربوط به استحکام مخلوط قهوه و شیر است.

منبع: The Coffee Dictionary, Maxwell Colonna

Cappuccino

The cappuccino is an iconic drink, but what exactly is it? There is much debate about nearly all of the drinks on a typical coffee menu. What exactly should the ratio of a cappuccino be: how much espresso to how much milk? And how much foam and what type of foam? And how exactly does it differ from other beverages on the menu? Strict definitions are hard to come by. The cappuccino is possibly the most widely interpreted drink name out there. It is fair to say that a cappuccino is stronger than a latte (there is more coffee to milk) and has a decent amount of foam, though in a lot of commercial shops a cappuccino is just a latte with some chocolate sprinkles added on top. Beyond this, it is pretty tricky. Some claim that a perfect cappuccino is the hardest milk drink to master: dense milk foam that is also big on volume is nigh impossible to create. I have been told of the existence of the perfect cappuccino in which the foam does not separate, but this, I think, must be mythical – all foam separates to the top unless you drink it immediately. Saying that, for a while I did try really hard to make that legendary cappuccino.

The origin of the cappuccino is not linked to a monk’s hairstyle, as is often cited. Its origins are instead Viennese and refer to the brown robes of a Capucin monk, with the colour relating to the strength of the coffee-and-milk mix

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.

قهوه و چای ؛ دو نوشیدنی‌ سلامت

قهوه و چای

کافه اکسسوری – به نقل از نشریه «وب ام دی»، قهوه و چای دو نوشیدنی محبوب در جهان هستند. آژانس بین‌المللی پژوهش درباره سرطان از مجموعه‌های وابسته به سازمان جهانی بهداشت اخیراً قهوه را از فهرست مواد مشکوک به سرطان‌زا بودن خارج کرده و برخی پژوهش‌ها نشان داده‌اند این نوشیدنی می‌تواند به پیشگیری از تشدید سرطان روده بزرگ پس از درمان کمک کند. همچنین، مطالعات دیگر نشان داده‌اند نوشیدن قهوه ممکن است در پیشگیری از بیماری‌های آلزایمر و پارکینسون مؤثر باشد.
نوشیدن چای با کاهش خطر ابتلا به سرطان، بیماری قلبی، کاهش وزن و تقویت سیستم ایمنی بدن پیوند خورده است؛ اما در خصوص قهوه و پژوهش‌هایی که در این خصوص صورت گرفته است، نوشیدن قهوه نه‌تنها برای مقابله با بیماری پارکینسون، بلکه دیابت نوع ۲، بیماری کبدی و مشکلات قلبی بسیار مفید است.

تأثیرات قهوه بر سلامتی

یک فنجان قهوه گرم می‌تواند صبح دل‌انگیزی را برای شما به ارمغان بیاورد و یک فنجان چای می‌تواند پس از یک روز پراسترس به کسب آرامش کمک کند.
از سوی دیگر، مطالعات مختلف به این نکته اشاره داشته‌اند؛ افرادی که چای می‌نوشند، احتمال کمتری دارد به سرطان‌های پوست، پستان و پروستات مبتلا شوند. پژوهشگران همچنان در تلاش هستند تا به ارتباط دقیق این شرایط پی ببرند، اما چای، به‌ویژه چای سبز، سرشار از ترکیباتی مانند آنتی‌اکسیدان‌ها است که می‌توانند آسیب سلولی را محدود کرده و سیستم ایمنی بدن را تقویت کنند. همچنین، چای حاوی پلی‌فنول‌ها است که به کاهش فشارخون و کلسترول کمک می‌کنند. چای می‌تواند در پیشگیری از ابتلا به آلزایمر نیز مؤثر باشد زیرا یک پلی‌فنول به نام EGCG، از تشکیل پلاک‌هایی که با بیماری آسیب مغزی پیوند خورده‌اند، پیشگیری می‌کند.

کدام یک از این دو نوشیدنی مفیدتر است؟

به گفته پژوهشگران پاسخ به این پرسش دشوار است زیرا جداسازی مواد تشکیل‌دهنده متفاوت قهوه و چای ، نقش آن‌ها در رژیم غذایی شما و آثار آن‌ها بر سیستم‌های مختلف بدن دشوار است.
الیوت میلر، متخصص مراقبت‌های پزشکی در موسسه ملی سلامت و تیم وی به‌تازگی نشانه‌های بیماری قلبی در بیش از ۶,۸۰۰ نفر را با پس‌زمینه‌های مختلف در آمریکا موردبررسی قرار داده‌اند. حدود ۷۵ درصد این افراد قهوه مصرف می‌کردند، در شرایطی که حدود ۴۰ درصد مصرف چای را گزارش کردند. در همین راستا، مشخص شد نوشیدن بیش از یک فنجان چای به‌طور مرتب با تجمع کمتر کلسیم در شریان‌هایی که خون را به قلب می‌رسانند، مرتبط بود. تجمع کلسیم می‌تواند به بیماری قلبی منجر شود. نوشیدن قهوه نیز اثری بر بیماری قلبی نداشت.

نوشیدن چای با کاهش خطر ابتلا به سرطان، بیماری قلبی، کاهش وزن و تقویت سیستم ایمنی بدن پیوند خورده است؛ اما در خصوص قهوه و پژوهش‌هایی که در این خصوص صورت گرفته است، نوشیدن قهوه نه‌تنها برای مقابله با بیماری پارکینسون، بلکه دیابت نوع ۲، بیماری کبدی و مشکلات قلبی بسیار مفید است.

کدام یک از این دو نوشیدنی مفیدتر است؟

به گفته پژوهشگران پاسخ به این پرسش دشوار است زیرا جداسازی مواد تشکیل‌دهنده متفاوت چای و قهوه، نقش آن‌ها در رژیم غذایی شما و آثار آن‌ها بر سیستم‌های مختلف بدن دشوار است.
الیوت میلر، متخصص مراقبت‌های پزشکی در موسسه ملی سلامت و تیم وی به‌تازگی نشانه‌های بیماری قلبی در بیش از ۶,۸۰۰ نفر را با پس‌زمینه‌های مختلف در آمریکا موردبررسی قرار داده‌اند. حدود ۷۵ درصد این افراد قهوه مصرف می‌کردند، در شرایطی که حدود ۴۰ درصد مصرف چای را گزارش کردند. در همین راستا، مشخص شد نوشیدن بیش از یک فنجان چای به‌طور مرتب با تجمع کمتر کلسیم در شریان‌هایی که خون را به قلب می‌رسانند، مرتبط بود. تجمع کلسیم می‌تواند به بیماری قلبی منجر شود. نوشیدن قهوه نیز اثری بر بیماری قلبی نداشت.

تأثیر چای بر سلامتی

به گفته پژوهشگران اشاره به این‌که قهوه و چای چگونه بر سلامت انسان تأثیرگذار هستند، دشوار است. هر دو نوشیدنی حاوی انواع مختلفی از مواد تشکیل‌دهنده هستند. آن‌ها حاوی کافئین، پلی‌فنول‌ها و آنتی اکسیدان‌ها – ترکیباتی که ویژگی‌های ضد سرطان آنها مورد مطالعه قرار گرفته است – هستند.
نوشیدن چای با خطر کمتر ابتلا به سرطان و بیماری قلبی، کاهش وزن بهبودیافته و سیستم امینی قوی‌تر پیوند خورده است. در همین حال، مطالعات مختلف نوشیدن قهوه را به‌عنوان یک روش بالقوه نه‌تنها برای مقابله با بیماری پارکینسون، بلکه دیابت نوع ۲، بیماری کبدی و مشکلات قلبی معرفی کرده‌اند.

تأثیرات مفید قهوه بر سرطان

مطالعه‌ای جدید که به رهبری چارلز فوکس، مدیر مرکز سرطان دستگاه گوارش در موسسه سرطان دانا فاربر بوستون، انجام شد، نشان داد که نوشیدن منظم قهوه ممکن است به پیشگیری از بازگشت سرطان روده پس از طی شدن روند درمان کمک کند.
در این مطالعه، تقریباً یک هزار بیمار موردبررسی قرار گرفتند و ارتباطی قابل‌توجه بین نوشیدن قهوه و خطر کاهش عود کردن مجدد سرطان روده بزرگ پس از درمان در افرادی که روزانه چهار فنجان یا بیشتر قهوه مصرف می‌کردند، مشاهده شد. هر چه آن‌ها قهوه بیشتری مصرف می‌کردند خطر عود سرطان کمتر می‌شد؛ اما پژوهشگران به این نکته اشاره نداشته‌اند که چه عنصری در این نوشیدنی موجب شکل‌گیری این نتایج شده است.
به گفته رابرت اکل، متخصص غدد در دانشگاه دنور، یک رژیم غذایی دوستدار قلب احتمالاً مهم‌ترین جنبه پیشگیری از بیماری قلبی است. ما درباره میوه‌ها، سبزی‌ها، غلات کامل، گوشت مرغ بدون چربی، ماهی، حبوبات، مغزهای خوراکی و پرهیز از چربی‌های اشباع صحبت می‌کنیم. این پیام تغذیه‌ای تغییرناپذیر است.
متغیرهای دیگری نیز وجود دارند. سازمان جهانی بهداشت نسبت به این مسئله هشدار می‌دهد که مصرف هرگونه نوشیدنی داغ خطر ابتلا به سرطان مری را افزایش می‌دهد، در شرایطی که افزودن خامه و قند زیاد به نوشیدنی نیز می‌تواند فواید آن را خنثی سازد.

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.

قهوه لاته اسپانیایی قهوه‌ی عربستان

لاته اسپانیایی

کافه اکسسوری – وارد یک کافی‌شاپ می‌شوید و یک لاته اسپانیایی سفارش می‌دهید و احتمالاً یک نوشیدنی بر پایه اسپرسو به همراه شیر و فوم شیر خواهید داشت. بااین‌حال اگر به کافی‌شاپ دیگری در سراسر جهان مراجعه کنید نتوانید همان نوشیدنی را میل کنید و تنها مشابه آن یک قهوه ویتنامی خواهد بود.

پس یک لاته اسپانیایی دقیقاً چیست و چه تفاوتی با سایر نوشیدنی‌ها دارد؟ در این مقاله می‌خواهیم به این نوع نوشیدنی خواص بپردازیم که این روزها در منوی کافی‌شاپ‌ها خودنمایی می‌کند.

لاته اسپانیایی از کجا آمده است؟

برای درک بهتر چیستی لاته اسپانیایی و شباهت آن با دیگر نوشیدنی‌ها به چهار متخصص در عربستان سعودی رسیدیم که این قهوه را در لیست منوی کافی‌شاپ خود داشتند.

من با اسامه الاحام، مالک خانه رستری در ریاض و مانوئل تورس، رئیس رستری Brew92 در جده صحبت کردم. همچنین با ماریا پاوانی نماینده خاورمیانه و شمال آفریقای قهوه اِلی و مالک شرکت قهوه ترس ماریاس به گفت‌وگو پرداختم که هم‌اکنون در دبی در امارات متحده عربی مستقر است.

درحالی‌که اطلاعات کمی در مورد محل اولیه لاته اسپانیایی وجود دارد و یا چه کسی آن را اختراع کرده است، فیصل و اسامه قبول دارند که این‌یک تغییر در قهوه ویتنامی است. فیصل می‌گوید: «به نظر من، یک لاته اسپانیایی به‌عنوان نسخه کم‌چرب‌تر از قهوه ویتنامی توصیف می‌شود»، درحالی‌که اسامه می‌گوید «لاته اسپانیایی پیچ‌وتاب بر روی قهوه ویتنامی است که از ریختن دو اسپرسو داغ در شیر تهیه می‌شود و نتیجه آن طرح‌هایی بر روی یک فنجان شیر تازه، مکعب‌های یخ و پایه شیر تغلیظ شده و ایجاد یک فنجان با لایه‌های رنگ و طعم‌های مختلف است.»

قهوه ویتنامی (ca phe sua da در کشور ویتنام) معمولاً در یک لیوان کوتاه و شفاف سرو می‌شود و از شیر با چگالی پایین است که لایه‌لایه آن با اسپرسو با درجه رست تیره که اغلب قهوه روبوستا است تشکیل می‌شود. قهوه ویتنامی شبیه کافه بمبون است، نوشیدنی که گفته می‌شود از مادرید، اسپانیا سرچشمه گرفته و حاوی یک اسپرسو با شیر چگال است. همچنین شبیه El Pecado از کوبا است که یک شات اسپرسو همراه با شیر تغلیظ شده، شیر تبخیر شده بخار شده و کف است.

تفاوت قابل‌توجه بین لاته اسپانیایی و سایر نسخه‌های نوشیدنی در این است که می‌توان آن را گرم یا سرد سرو کرد – و آن را به گزینه‌ای با طراوت تبدیل کرد. فیصل می‌گوید: «قهوه ویتنامی تمایل به استفاده از شیر چگالش کمتر و فقط یک قهوه مستقیم دارد. در لاته اسپانیایی ما از کمی شیر و کمی شیر تغلیظ شده استفاده می‌کنیم و از قهوه‌های تخصصی استفاده می‌شود، گرچه طعم آن بسیار شبیه به یک قهوه ویتنامی است.»

لاته اسپانیایی قهوه مناسب آب‌وهوای گرم

این نوشیدنی در عربستان سعودی محبوب است. درحالی‌که قهوه برای عربستان سعودی نسبتاً گران است، کافی‌شاپ‌ها هنوز هم برای برآورد تقاضای روزافزون باز می‌شود و فروشگاه‌هایی به سبک غربی ایجاد می‌کند که سعودی‌های جوان بتوانند در آن جمع شده و معاشرت کنند. این نسل از مصرف‌کنندگان قهوه نوشیدنی‌های حاوی قهوه را که همراه شیر و یا شربت هستند را ترجیح می‌دهند. به‌عنوان کشوری که دمای روزانه بالایی را تجربه می‌کند، لاته اسپانیایی بسیار مناسب است و اسامه می‌گوید «این نوشیدنی با توجه به آب‌وهوای گرم خاورمیانه با افزودن یخ بسیار مناسب است.»

برای ماریا، لاته اسپانیایی روش مناسبی برای معرفی عربستان سعودی با قهوه مخصوص خود است. او می‌گوید: «من فکر می‌کنم این قهوه به جامعه کمک می‌کند تا به افرادی که واقعاً به اسپرسو و قهوه سیاه تمایل نشان نمی‌دهند، بخصوص در منطقه‌ای که طبع خاصی برای نوشیدنی‌های شیرین دارند، برسند.» او می‌افزاید: «این سلاح مخفی است که در منوهای محلی قرار می‌گیرد و می‌تواند با ایجاد تقاضا برای قهوه مخصوص، موفقیت کافی‌شاپ‌ها را حفظ کند.»

جایگاه لاته اسپانیایی در عربستان صعودی

این نوشیدنی تأثیر قابل‌توجهی در بازار عربستان سعودی داشته است و به هموار کردن راه برای کافی‌شاپ‌ها برای ایجاد یک حضور محلی کمک می‌کند. این امر می‌تواند به این دلیل باشد که لاته اسپانیایی به‌عنوان یک ماده اصلی به قهوه باکیفیت متکی است.

منبع: Perfect Daily Grind

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.

واژه نامه قهوه: کافئین Caffeine

Caffeine

کافه اکسسوری – کافئین Caffeine داروی قهوه محسوب می‌شود. شکی نیست که بدون عنصر تحریک‌کننده کافئین، قهوه نوشیدنی‌ای نیست که امروزه در جهان مصرف می‌شود. کافئین در گیاه قهوه همان هدف تکاملی را انجام می‌دهد که در بسیاری از گونه‌های دیگر انجام می‌شود و به‌عنوان یک حشره‌کش عمل می‌کند و مکانیسم دفاعی را برای گیاه فراهم می‌کند. مقدار کافئین موجود در یک فنجان قهوه بسیار متفاوت است. منشأ قهوه نیز تأثیر زیادی در این تفاوت دارد. به‌طور مثال در گونه عربیکا به‌طورمعمول میزان کافئین نصف کافئین موجود در گونه روبوستا ست. قهوه‌هایی که در ارتفاع بالاتر رشد می‌کنند تمایل به داشتن مقدار کافئین کمتر دارند، چراکه به دفاع کمتری نیاز است.

انواع گونه عربیکا وجود دارد که به‌طور طبیعی کافئین کمی دارند و به‌عنوان یک‌راه حل بالقوه برای حساسیت به کافئین قهوه، در نظر گرفته می‌شوند، اگرچه احتمالاً گیاهان در محیط‌های مختلف جهش‌یافته و حاوی مقدار کافئین بالاتری هستند.

آنچه محتوای کافئین را برای هرکسی که نوشیدنی‌های مبتنی بر قهوه را در مغازه‌ها خریداری کند کمی گیج‌کننده می‌کند این است که بدون دانستن میزان قهوه مورداستفاده در تهیه نوشیدنی، پیش‌بینی میزان کافئین موجود در آن بسیار سخت است. اندازه فنجان گمراه‌کننده است؛ یک فنجان کوچک‌تر را می‌توان با قهوه بیشتر تهیه کرد و بنابراین کافئین بیشتری از یک فنجان بزرگ‌تر با قهوه کمتر دارد.

قدرت نیز گمراه‌کننده است؛ یک اسپرسو ممکن است بسیار شدید باشد اما احتمالاً دارای حجم کافی برای تهیه کافئین به‌اندازه یک لیوان بزرگ قهوه فیلتری یا دمی نیست.

منبع: The Coffee Dictionary, Maxwell Colonna

Caffeine

Wine is culinarily complex and contains alcohol. Coffee is no different, except its drug is caffeine. There is no doubt that, without the stimulating element of caffeine, coffee would not be the globally consumed drink it is today.

Caffeine serves the same evolutionary purpose in the coffee plant as it does in many species: as an insecticide, it provides the plant with a natural defence mechanism. Caffeine content in a cup of coffee varies wildly.

The origin of the coffee has a huge impact, as does the species – Arabica typically has half the amount of caffeine Robusta has.

Coffee grown at higher altitudes tends to have a lower caffeine content as it needs less defence. There are varieties of Arabica that are naturally low in caffeine and are seen as a potential solution to decaffeinating coffee, though the plants are likely to mutate and develop higher caffeine contents in different environments.

What makes caffeine content slightly confusing for everyone buying coffee-based drinks in shops is that, without knowing the amount of coffee used to make the drink, it is very hard to predict how much caffeine is in the beverage.

Cup size is misleading: a smaller cup could be made with more ground coffee and therefore have more caffeine than a larger cup made with less coffee.

Strength is also misleading: an espresso may be very intense but probably does not have sufficient volume to contain as much caffeine as a large mug of filter coffee

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.

قهوه بوربون خاستگاه و والد قهوه عربیکا

قهوه بوربون

کافه اکسسوری – قهوه عربیکا یکی از گونه‌های گیاه قهوه است که بالاترین کیفیت را در میان قهوه‌ها دارد و می‌تواند به گونه‌های مختلف تقسیم شود. در این مقاله به یکی از زیرگونه‌های قهوه عربیکا یعنی قهوه بوربون می‌پردازیم که آن را با طعم شیرینی که دارد می‌شناسند.

تقریباً گونه تیپیکا و بوربون والد تمام انواع قهوه‌های که می‌شناسیم هستند. بوربون هیچ ارتباطی با نوشیدنی‌های الکلی ندارد و نام جزیره‌ای است که این قهوه از آن سرچشمه می‌گیرد و اکنون به نام جزیره رئونیون شناخته می‌شود.

در سال ۱۷۰۸، فرانسوی‌ها این قهوه را از هلندی‌ها دریافت و در این جزیره کاشتند و آن را به‌گونه‌ای بی‌نظیر از قهوه تبدیل کردند. از آن زمان، بسیاری از گونه‌های دیگر از بوربون به وجود آمدند و راهی آمریکایی جنوبی و مرکزی شدند. گیاه بوربون لوبیایی شیرین و اسیدی تولید می‌کنند که نتیجه نهایی آن قهوه‌ای عالی می‌شود.

آمریکای جنوبی و مرکزی به دلیل داشتن سابقه طولانی درکشت و رشد قهوه، دولت‌های نسبتاً پایدار و سرمایه‌گذاری سنگین در صنعت قهوه، سرشار از انواع مختلفی هستند که از هر دو نوع تیپیکا و بوربون به دست می‌آیند. برخی از انواع رایج که در آمریکای جنوبی و مرکزی رشد می‌کنند شامل Mundo Novo، Pacamara و Catuai هستند.

قهوه تیپیکا و بوربون

Mundo Novo که ترکیبی بین تیپیکا و بوربون است در دهه ۱۹۴۰ در برزیل یافت شد. زیرگونه به‌خصوص با شرایط جوی کشور برزیل مناسب است و حدود ۴۰ درصد از قهوه‌های برزیل را شامل می‌شود.Mundo Novo به دلیل مقاومت در برابر بیماری، عملکرد بسیار بالایی دارد. این‌گونه به دلیل بادی قوی و اسیدیته کم آن گزینه مناسبی برای قهوه‌های کلد برو است.

Pacamara جهشی بین گونه معمولی Maragogype و Pacas از گونه بوربون است و به دلیل ایجاد عطرهای مرکبات و عطرهای گلی آن شناخته‌شده است. به‌طورکلی، قهوه در ارتفاعات بالاتر کیفیت بالاتری ایجاد می‌کند، اما این‌گونه Pacamara در کوهستان بسیار عالی است و کیفیت منحصربه‌فردی ایجاد می‌کند.

Catuai یکی دیگر از انواع گونه قهوه بوربون است که از گونه قهوه روبوستا نیز تأثیر می‌گیرد. Catuai باوجوداینکه ریشه‌ای در قهوه روبوستا دارد اما خصوصیات قهوه عربیکا را نمایان می‌کند. این‌گونه بوربون اگر به‌درستی رشد کند و فرآوری شود یک فنجان قهوه خوب و باکیفیت را تولید می‌کند. این زیرگونه در آمریکای جنوبی و مرکزی پرورش می‌یابد.

تقریباً همه گونه‌های قهوه عربیکا از گونه تیپیکا و بوربون و یا هردو آمده‌اند و با کشف گونه‌های مختلف گیاه بوربون در دنیای بزرگ قهوه همچنان می‌توان ویژگی‌های منحصربه‌فردی در هرکدام از زیرگونه‌های این قهوه پیدا کرد و تجربه‌های جدیدی و دلپذیری را از این قهوه کشف کرد.

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.

اسیدیته قهوه و دلایل کم یا زیاد بودن آن

اسیدیته قهوه

کافه اکسسوری – اسیدیته قهوه یکی از منازعه‌آمیزترین ویژگی‌های قهوه است که به‌عنوان یکی از ویژگی‌های کلیدی و وجه تمایز قهوه‌های اسپشیالیتی شناخته می‌شود. مصرف‌کنندگان موج سوم قهوه طرفدار این ویژگی خاص قهوه هستند، البته از سوی کارشناسان قهوه هم بسیار اهمیت دارد؛ اما منظور از اسیدیته چیست؟ اسیدیتی قهوه خوب است یا بد؟ چگونه می‌توان اسیدیته را در فرآیند رُست یا دم‌آوری قهوه برجسته‌تر کرد یا به حداقل و به‌صورت قهوه‌ای با اسیدیته پایین رساند. در این مقاله به چیستی اسیدیته در قهوه به‌صورت تفضیلی پاسخ خواهیم داد.

 چیستی اسیدیته قهوه

تعریف چیستی اسیدیته از نگاه کارشناسان این است: «پر جنب‌وجوش و زنده، دارای مزه تندوتیز، روشن، میوه‌ای، گازدار و …» این‌ها کلمات مختلفی هستند که برای توصیف این ویژگی استفاده می‌شوند؛ اما درحالی‌که ما صفت‌های زیادی برای توصیف این حالت داریم، هیچ‌یک از آن‌ها واقعاً اسیدیته را توضیح نمی‌دهند. تعریف آن آسان نیست چون یک مفهوم انتزاعی است.

اگر بخواهیم دقیقاً بگوییم این ویژگی چیست، آسان نیست و این عمدتاً به این دلیل است که اسیدیته اشکال مختلفی را در دهان ما به خود می‌گیرد. اسیدیته روی طعم و عطر تأثیر می‌گذارد و مشخصات ویژگی‌های میوه‌های هسته‌دار، شهد شیرین یا سیب‌های آبدار را در طعم قهوه بروز می‌دهد. اسیدیته یکی از اساسی‌ترین مزه‌های قهوه است که باعث ایجاد شفافیت و پیچیدگی در قهوه شده و بدون وجود آن طعم قهوه کسل‌کننده و بی‌روح است. اسیدیتی قهوه درواقع همان ترشی قهوه است. اگر بخواهیم شفاف‌تر در مورد این ویژگی صحبت کنیم بهتر است این را بگوییم: «در حقیقت پروتون‌هایی که اسیدهای قهوه آزاد می‌کنند از طریق گیرنده‌های زبان دریافت شده و پیام‌های عصبی به مغز فرستاده می‌شود. مغز به ما می‌گوید شما یک نوشیدنی با مزه اسیدی میل کرده‌اید.» حتی با این توضیح هم نمی‌توان این ویژگی را تمام و کمال توضیح داد چراکه حقیقتاً یک مفهوم انتزاعی است.

از سوی دیگر اگر میزان اسیدیته قهوه را با pH اندازه بگیریم، pH پایین یا قهوه با اسید پایین حاوی اسیدیته بالاتر و pH بالا به‌طور طبیعی دارای اسیدیته پایین‌تر است. یادتان باشد اسیدیته حاصل یک ترکیب شیمیایی است و نوع دقیق این ترکیب بر طعم قهوه تأثیر می‌گذارد. دانستن کمی از شیمی قهوه می‌تواند به نحوه برشته کردن و بو دادن قهوه کمک کند تا بهترین طعم‌های ممکن را در فنجان قهوه به دست بیاورید.

به عقیده کارشناسان قهوه، اسیدیته می‌تواند هارمونی یک فنجان قهوه را تکمیل کند یا باعث عدم تعادل آن شود. اگر این ویژگی بیش‌ازحد مشخص و طعم قهوه‌ترش شود، اغلب مردم طعم این قهوه را دوست ندارند و بدون اسیدیته نیز، طعم قهوه مسطح و بی‌مزه می‌شود.

تجزیه‌وتحلیل اسیدهای موجود در قهوه

اسیدهای موجود در قهوه را می‌توان به دو دسته ارگانیک و کلروژنیک تقسیم کرد. ارگانیک اسیدها یا همان اسیدهای آلی شامل اسیدهای سیتریک، مالیک، کوینیک، استیک، سوکسینیک و تارتاریک هستند. این‌ها اسیدهای میوه‌ای «خوب» هستند که دوست دارید در فنجان قهوه خود داشته باشید. به عقیده کارشناسان، اسیدیته برای نوشیدنی هنگامی مفید است که ترکیبات اساسی موجود در آن اسیدهای آلی هستند و همه آن‌ها نت‌های خاص خود را به قهوه اضافه می‌کنند.

اسید مالیک

همان اسیدی است که در سیب‌های سبز وجود دارد؛ بنابراین قهوه دم‌آوری شده حاوی این اسید با نت سیب سبز ‌آبدار خواهد بود.

 اسید سیتریک

همان‌طور که احتمالاً حدس زده‌اید، مرکبات بیشتری مانند لیمو، پرتقال و شهد گیاهان را در فنجان قهوه بروز خواهد داد.

 اسید تارتاریک

بیشتر طعم مزه انگور را دارد؛ اگرچه طعم موز را نیز می‌تواند بروز دهد.

اسید استیک یا اتانوئیک اسید

همان جوهر انگور یا جوهر سرکه است که جز اسیدهای آلی  از گروه کربوکسیلیک اسیدها محسوب می‌شود.

در این میان اسیدهای کلروژنیک را هم داریم که در فرآیند رُست یا برشته کاری به اسیدهای کوینیک تجزیه می‌شوند. مسئله این است که اسیدهای کوینیک طعم خوبی ندارند و عموماً این ترکیبات مسئول تلخی، طعم گس و ترش بودن نوشیدنی‌ها دارد.

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.

واژه نامه قهوه: بافر Buffer

Buffer

کافه اکسسوری – در مورد آب در دم‌آوری قهوه حرف‌های بسیار زیادی وجود دارد. در این میان بافر آب بیشترین تأثیر را بر روی طعم قهوه دارد. درک این موضوع در ابتدا می‌تواند کمی گیج‌کننده باشد؛ چراکه این فرآیند یک امر علمی است و دومین دلیل پیچیدگی این بحث می‌تواند این باشد که در شیمی چندین اصطلاح و برداشت در مورد بافر Buffer وجود دارد و همچنین می‌توان به قلیائی بودن آب یا محتوای بی‌کربنات آن اشاره کرد. امری که در اکثر آب‌های بطری شده و معدنی به میزان آن اشاره‌شده است و به حفظ PH پایدار آب کمک می‌کند.

این سیستم بافر برای زندگی در سیاره زمین ضروری است. خون موجود در بدن شما برای حفظ pH پایدار به این سیستم متکی است.

قهوه یک نوشیدنی اسیدی با pH پایین‌تر از آب است که برای تهیه آن از آب استفاده می‌شود. آب‌هایی که دارای خاصیت بافر بالایی هستند، باعث می‌شوند که نوشیدنی کمتر اسیدی شود. این‌یک مشکل است زیرا ما ارزش اسیدیته خوبی در قهوه را می‌دانیم. برای دیدن اثر حیرت‌انگیز بافر کردن، یک آزمایش ساده انجام دهید تا اهمیت آن را بفهمید. مقداری جوش‌شیرین ریز شده (نوعی بی‌کربنات) را در داخل فنجان قهوه خود بریزید؛ می‌بینید که تمام اسیدیته خود را از دست می‌دهد و فنجان حاصل‌شده از آن بسیار تلخ خواهد بود.

منبع: The Coffee Dictionary, Maxwell Colonna

Buffer

There is a lot to say on the topic of water. I chose to give “buffer” its own entry as I think it has the most dramatic impact on flavour. It can be slightly confusing to understand at first, mainly because it is a scientific process and because there are several terms for “buffering” in water chemistry. It can also be referred to as the “alkalinity” of the water or the “bicarbonate content”. It is listed on most bottled waters and its job is to help maintain a stable pH. This “buffering” system is integral to life on planet Earth. The blood running through your body relies on the very same system to keep a steady pH. Coffee is an acidic beverage with a lower pH than the water you will have used to make it. Waters with high buffering ability will make the drink less acidic. This is a problem as we value good acidity in coffee. To see the startling effect of buffering, simply take the tiniest pinch of baking soda (a form of bicarbonate) and drop it into your cup of coffee. Taste and notice that it will have lost all of its acidity. The resulting cup will be bland and bitter

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.