کشورهای تولیدکننده قهوه و طعم قهوه در آنها

کشورهای تولیدکننده قهوه

کافه اکسسوری – ازآنجایی‌که کشورهای تولیدکننده قهوه امروز به عدد ۵۰ رسیده است، امکان توصیف همه‌ی آن کشورها و قهوه‌هایی که در آن‌ها رشد می‌کنند، در این یادداشت نیست، پس مروری داریم بر برجسته‌ترین کشورهای تولیدکننده قهوه

آفریقا

زمانی که به دنبال خرید قهوه‌ای از قاره‌ی آفریقا هستم، درواقع خواهان اسیدیتی و طعم‌های میوه‌ای آن قهوه برایمان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. به‌طور مثال، از قهوه‌ی اتیوپی انتظار بادی‌ای شبیه به چای، عطر بلوبری و طعمی میوه‌ای و با اسیدیتی بالا را دارم.

از سوی دیگر در قهوه‌ی کنیا نیز به دنبال طعم گریپ‌فروت و اسیدیتی تمیز (بیشتر شبیه به شراب تا سوپ گوجه‌فرنگی) می‌گردم.
دیگر خاستگاه‌های قابل‌توجه آفریقا کشورهای روآندا و بروندی هستند. کشورهایی که قهوه‌شان به شیرینی و بادی بالا معروف است.

آمریکا

قهوه‌های آمریکای مرکزی بیشتر قهوه‌هایی تولید می‌کنند مطابق با ذائقه آمریکایی‌ها. قهوه‌های این ناحیه بیشتر به تعادل در طعم معروف هستند، درواقع همه‌ی عناصر دست‌به‌دست هم می‌دهند تا قهوه‌ای فوق‌العاده را تولید کنند و آنچه شما انتظارش را خواهید داشت، بادی خوب، اسیدیتی خوب و طعم ملایمی از میوه‌هاست.
حال اگر کمی به جنوب متمایل شویم و به کشوری مانند کلمبیا که تولیدکننده‌ی یکی از مشهورترین قهوه‌های جهان است، سری بزنیم به قهوه‌ای باز هم متعادل می‌رسیم که به شیرینی و آرومای خوب معروف است.
با حرکت به سمت شمال به بزرگ‌ترین کشور تولیدکننده‌ی قهوه یعنی برزیل خواهیم رسید که مسئولیت تولید یک‌سوم قهوه‌ی جهان را دارا است و زمانی که داریم از طعم‌های این نوع قهوه حرف می‌زنیم در حقیقت از طعم‌های آجیلی، کره‌ای و شکلاتی حرف می‌زنیم.

این قهوه بادی سنگینی نیز دارد. ریچارد به ما می‌گوید که برزیل شهرت بسیار زیاد و خوبی درزمینه‌ی تولید قهوه دارد اما این دلیلی بر بهتر بودن قهوه‌ی این کشور از کشورهای دیگر نیست. در حقیقت شهرت زیاد آن مدیون آغازکنندگی راه تولید قهوه‌ای تمیز و روشن، با طعم میوه و میزان خوبی از اسیدی بودن است.

آسیا

قاره‌ای پهناور که از تنوع خوبی درزمینه کشت قهوه برخوردار است. معروف‌ترین کشور آن اندونزی است که مشخصه‌ی طعمی قهوه‌های آن خاکی و دودی بودن است. در این نوع قهوه طعم‌های میوه‌ای را نیز می‌توانید بیابید. کشور معروف بعدی که دومین تولیدکننده‌ی بزرگ قهوه نیز به‌حساب می‌آید ویتنام است که عمدتاً به تولید روبوستا می‌پردازد که قهوه‌ای تلخ و دارای عطر کم است.
در این قاره کشورهای تولیدکننده قهوه نیز وجود دارند که پتانسیل بالایی برای تولید دارند اما کمتر شناخته‌شده‌اند. به‌عنوان‌مثال میانمار اخیراً با تولید قهوه‌ای تمیز و باکیفیت بالا همگان را تحت تأثیر خود قرار داده است. گینه‌نو نیز می‌تواند قهوه‌ای شیرین و میوه‌ای تولید کند، اما مسئله موجود درباره‌ی این‌گونه کشورها، چالش‌های زیربنایی موجود در آن‌هاست.

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.

واژه نامه قهوه: قهوه کلمبیا Colombia

Colombia

کافه اکسسوری – قهوه کلمبیا Colombia با توجه به پروفایل‌های خوش‌طعم و مرغوب یکی از متفاوت‌ترین کشورهای تولیدکننده قهوه است. در بخش‌هایی مانند آنتیوویا، قهوه‌های شکلاتی و پر جنب‌وجوش یافت می‌شود، درحالی‌که در بخش هویلا که خوش‌نامی آن به دلیل بازار فروش قهوه‌های تخصصی است، می‌توانید قهوه‌های فوق‌العاده‌ای پیدا کنید، قهوه‌هایی با طعم‌های میوه‌ای و آبدار که پروفایل‌های طعم آن با قهوه‌های کنیا رقابت می‌کند.

وجود میکرولات‌های متعدد در کنیا بدان معنی است که کلمبیا می‌تواند محصول زیادی را در بیشتر سال با استفاده از هر دو محصول اصلی خود و محصولات کوچک‌تر تولید کند.

کلمبیا به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین کشورهای تولیدکننده قهوه در جهان، از زیرساخت‌های قهوه بسیار توسعه‌یافته و مترقی برخوردار است.

بخش‌هایی مانند فدراسیون ملی تولیدکنندگان قهوه کلمبیا و Cenicafé، یک مرکز تحقیقات قهوه مشهور به دلیل توسعه انواع قهوه مقاوم در برابر بیماری‌ها مانند قهوه کاستیلو، نمونه‌های خوبی از توجه کلمبیا به صنعت قهوه و تولیدات به‌روز و مقاوم قهوه به شمار می‌روند.

منبع: The Coffee Dictionary, Maxwell Colonna

Colombia

Colombia is one of the most diverse coffee-producing countries in terms of its quality flavour profiles. In departments such as Antioquia, chocolaty, full-bodied cups are found, while in Huila Department (the darling of the speciality market), one can find incredibly ripe, fruity, and juicy coffees whose flavour profiles are closely comparable to those of Kenyan coffees.

Multiple microclimates also mean that Colombia can produce a lot of fresh crop coffee throughout most of the year, by using both main crops and smaller “fly” crops. As well as being one of the world’s largest coffee-producing countries, Colombia has a highly developed and progressive coffee infrastructure.

Bodies such as the nonprofit Federación Nacional de Cafeteros de Colombia (National Federation of Coffee Growers of Colombia – Fedecafé, for short) and Cenicafé, a coffee research centre renowned for its development of more disease-resistant varieties such as Castillo, are good examples

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.

تاریخ شکل گیری دستگاه اسپرسوساز

دستگاه اسپرسوساز

کافه اکسسوری – دهه‌های سی و چهل میلادی ایتالیا شاهد افت مصرف قهوه بود. بخشی از این افت نتیجه‌ی سیاست‌های اقتصادی دولت فاشیست‌ها در محدود کردن واردات و بعدتر به دلیل شرایط دوران جنگ بود. باوجود تمام محدودیت‌ها، فرانچسکو ایلی (Francisco Illy) و آشیل گاجا (Achille Gaggia) نسخه‌های بهسازی شده از دستگاه اسپرسوساز ایده‌آل تولید کردند.

سال ۱۹۴۷ قهوه‌ساز جدیدی توسط گاجا معرفی شد که یک پمپ دستی داشت و طعم اسپرسو را دگرگون کرد. با استفاده از این ماشین فشار بسیار بیش‌تری تولید می‌شد و برای اولین بار فوم معروف روی اسپرسو یا کرما (Crema) ظاهر شد. در ۱۹۴۸ ارنستو والنته (Ernesto Valente) اختراع گاجا را خرید و شروع به تولید انبوه آن در شرکت فائما (Faema) کرد، شرکتی که تا امروز نام‌اش با کافه‌ها و صنعت قهوه گره خورده است.

رویکرد والنته و گاجا به قهوه تفاوتی بنیادین داشت. گاجا اختراع‌اش را کالای لوکسی می‌دید که «برای ازمابهتران» خلق شده بود درحالی‌که تمام هم‌وغم والنته خلق دستگاهی ارزان‌قیمت و قابل‌استفاده برای اقشار مختلف جامعه بود. سال ۱۹۶۱ والنته دستگاه فائما E61 را به بازار آورد که همچنان در جهان شناخته‌شده است.

فائما E61 را می‌توان پدر اسپرسوسازهای امروزی دانست، اولین دستگاه نیمه‌اتوماتیک اسپرسوساز که بدون نیاز به کار یدی فشار لازم را ایجاد می‌کرد ولی هم‌زمان به باریستا اجازه می‌داد فرآیند عصاره‌گیری را کنترل کند. در این دستگاه مخزن آب افقی است و شیوه‌ی کار با آن به‌گونه‌ای بود که کافه بارها را به فضایی اجتماعی برای خوش‌وبش باریستا و مشتری تبدیل می‌کرد. معرفی این دستگاه اسپرسوساز به بازار هم‌زمان بود با فراگیر شدن کافه‌های کوچک و بزرگ در گوشه‌کنار ایتالیا.

دستگاه اسپرسوساز در حال حاضر

فرهنگ قهوه‌نوشی ایتالیا باوجود تحولات عمده‌ی جهانی و فراگیر شده محبوبیت قهوه در گوشه‌کنار دنیا، به نسبت بدون تغییر ماند و امروزه کم‌و‌بیش همان چیزی است که در دهه‌ی ۴۰ میلادی شکل گرفت. همچنان ایتالیایی‌ها به نزدیک‌ترین کافه‌ی محلی می‌روند یک فنجان اسپرسو سفارش می‌دهند و روز را آغاز می‌کنند و همچنان کمتر ایتالیایی‌ای را پیدا می‌کنید که حاضر باشد پول زیادی خرج قهوه کند.

قهوه‌ی برزیلی برای دهه‌ها عمده‌ترین سهم از بازار قهوه‌ی ایتالیا را داشت و تا ۱۹۹۰، حدود ۴۴٪ بازار را قهوه‌ی روبوستا تشکیل می‌داد. کیفیت خدمات و برخورد خوب کارکنان کافه برای بسیاری از ایتالیایی‌ها از کیفیت قهوه‌ای که سرو می‌شود اهمیت بیش‌تری دارد.

برای بسیاری، نوشیدن اسپرسو مترادف باتجربه‌ی طعم خالص قهوه بدون اضافاتی چون شیر و شکر است؛ اما برای بیش‌تر ایتالیایی‌ها نوشیدن قهوه باتجربه‌ای آمیخته با «مکان» همراه است، تجربه‌ی یک روز خوش در میدان بزرگ شهر و نشستن در کافه‌ای آرام و نوشیدن فنجانی قهوه‌ی داغ در روشنایی غروب جنوب ایتالیا یا سر زدن به کافه‌ی کوچکی سر خیابان و نوشیدن یک شات آدرنالین که آدم را برای باقی کارهای روز سرپا نگه می‌دارد و این دریافت مکان محور از نوشیدن قهوه، عنصری کلیدی در درک اسپرسوی ایتالیایی است.

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.

اسپرسو و فرهنگ قهوه نوشی در ایتالیا

اسپرسو

کافه اکسسوری – قهوه اسپرسو پرآوازه‌ترین نام در میان قهوه‌ها و صنعت قهوه به شمار می‌رود. نوشیدنی که از ایتالیا سر برآورد و صنعت قهوه را دگرگون کرد. بسیاری اسپرسو را خالص‌ترین فرم نوشیدنی قهوه می‌دانند و این نوشیدنی همواره پیوندی ناگسستنی با فرهنگ قهوه نوشی در ایتالیا که خاستگاه آن است، دارد.

دستگاه اسپرسو؛ شروع تحولی بزرگ در قهوه نوشی در ایتالیا

نخستین دستگاه اسپرسو در سال ۱۹۰۱ و همراه با تحولات صنعتی قرن بیستم، ساخته شد، دستگاهی که می‌توان گفت هیچ شباهتی به اسپرسوسازهای امروزی نداشت.

آماده کردن قهوه‌ای سریع و در دسترس، ایده ساخت نخستین دستگاه اسپرسو بود و این واژه در زبان ایتالیایی هم به «عصاره‌گیری تحت‌فشار» اشاره دارد و هم «آماده‌سازی سریع» را به ذهن متبادر می‌کند.

مخترعی اهل میلان لوییجی بتزرا (Luigi Bezzera) نسخه‌ای آزمایشی از دستگاه اسپرسوسازش را در سال ۱۹۰۱ ثبت کرد که پورتافیلتری حاوی پودر فشرده‌ی قهوه به آن متصل می‌شد و می‌توانست فوری برای مشتری قهوه دم کند.

سال ۱۹۰۵ دزیدریو پاوونی (Desiderio Pavoni) حق اختراع اسپرسوساز بتزرا را خرید و دستگاه را آماده‌ی تولید انبوه کرد، دستگاهی که ایده‌آل (Ideale) نام گرفت و اولین اسپرسوسازی بود که به بازار عرضه شد.

«ایده‌آل» با دستگاه اسپرسو‌ساز امروز تفاوت‌های بنیادی داشت و از آب ۱۴۰ درجه سانتی‌گراد با ۱.۵ بار فشار برای تهیه قهوه استفاده می‌کرد. در دستگاه‌های امروز فشار حدود ۹ بار است. شات‌های قهوه‌ای که با ایده‌آل تهیه می‌شد چندان شباهتی به قهوه‌ی اسپرسوی امروزی نداشت و طعم آن‌ها بیش‌تر نزدیک به قهوه‌ی دم‌شده با فیلتر بود تا اسپرسو.

فرهنگ اولیه اسپرسونوشی

با همه‌گیر شدن دستگاه‌های اسپرسوساز کلمه‌ی اسپرسو به‌تدریج وارد فرهنگ و زبان قهوه‌نوشی ایتالیا شد و در سال ۱۹۲۰ آلفردو پانزینی (Alfredo Panzini) کلمه‌ی اسپرسو را به فرهنگ لغاتش اضافه کرد و در توضیح آن نوشت: «قهوه‌ی اسپرسو، قهوه‌ای دستگاهی که برای تهیه آن از فشار آب گرم استفاده‌شده و این روزها فراگیر است.»

پانزینی در توصیفش از قهوه‌خانه‌ها و کافه‌های ایتالیای قرن نوزدهم آن‌ها را «آرام و دلنشین» توصیف می‌کند. در نسخه ۱۹۳۵ لغت‌نامه، پانزینی می‌نویسد که کافه‌ها به «بارهایی برای کارگران تبدیل شده‌اند». فراگیری اسپرسو کارگران را به خود فرامی‌خواند تا با یک شات قوی انرژی‌شان را احیا کنند.

سال ۱۹۳۸ کلمه‌ی باریستا برای اولین بار ثبت شد. پیش‌تر از کلمه‌ی بارمن استفاده می‌شده ولی با گسترش سلطه‌ی موسولینی و فاشیست‌ها در ایتالیا جنبشی فرهنگی با احیای فرهنگ قهوه نوشی در ایتالیا به راه افتاد که سعی داشت کلمات بیگانه را با کلمات ایتالیایی جایگزین کند. در نگاه این جنبش کلمه‌ی «بارمن» زیادی آمریکایی بود و با باریستا جایگزین شد. می‌توان گفت این تغییر نام پیوند میان اسپرسو و فرهنگ ایتالیا را عمق بخشید.

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.

واژه نامه قهوه: قهوه کلدبرو Cold brew

Cold brew

کافه اکسسوری –  پدیده دم‌آوری قهوه کلدبرو Cold brew در همه‌جا وجود دارد، از کافی‌شاپ‌های کلاسیک و محلی گرفته تا کمپانی‌های کافه‌های زنجیرهای چندملیتی. این نوشیدنی نسبتاً جدید در صنعت قهوه محسوب می‌شود. روش دم‌آوری این قهوه یک اصل بسیار ساده دارد: قهوه به‌جای داغ با آب سرد دم می‌شود. ازآنجاکه گرما در جذب آب کمک می‌کند، شما باید این کار را با افزایش چشمگیر زمان دم‌آوری، جبران کنید، چه از طریق روش آهسته قطره‌ای و چه از روش بسیار آهسته. کلدبرو همیشه به‌جای دقایقی، ساعت‌ها طول می‌کشد. بااین‌حال، زمان، مشابه گرما عمل نمی‌کند و استخراج واقعاً کاملاً متفاوت است. قهوه از اسیدیته به‌مراتب کمتری برخوردار است و دمای سرد تمایل به طعم‌های شکلات، نمکی دارد. این امر باعث می‌شود که بسیاری از قهوه‌ها نرمتر شوند، اما کمبود اسیدی و معطر بودن قهوه‌ها، باعث نارضایتی آن نمی‌شود.

منبع: The Coffee Dictionary, Maxwell Colonna

Cold brew

The cold brew phenomenon is everywhere, from boutique coffee shops to multinational chains, and much like the flat white, this relatively new drink format is here to stay. The principle is very simple: coffee gets brewed with cold water instead of hot. As the heat in water aids extraction, you need to compensate for this by dramatically increasing the brewing time, whether that is through a slow-drip method or a slow-steeping method. A cold brew is always going to take hours instead of minutes. Time, however, does not achieve the same things as heat, and the extraction is really quite different. The coffee has far less acidity and cold brews tend towards the chocolaty, malty, and often boozy end of the flavour spectrum. This has the bonus effect of making a lot of coffees smoother but the downside of not capturing the acidity and aromatics of characterful coffees. Nitro cold brew is also popping up on beer-like taps. Here, the addition of nitrogen gives a Guinness-like creaminess to the cold brew, complete with a beer-like head

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.

رُست قهوه بدون کافئین و کافئین دار

قهوه بدون کافئین

کافه اکسسوری – فرآیند رُست قهوه یکی از فرآیندهای پیچیده در صنعت قهوه به شمار می‌آید که از اهمیت ویژه‌ای در این صنعت برخوردار است و از آن به‌عنوان یک «هنر- فن» نیز یاد می‌شود. در این میان اما رُست قهوه‌ی معمولی با رُست قهوه بدون کافئین باوجود شباهت‌هایی که دارند اما تفاوت‌های کلیدی نیز دارند. کافئین زدایی از دانه‌های قهوه بر ترکیبات آن اثر مستقیم می‌گذارد و همچنین در نوع انتقال دمای درون‌دانه قهوه از سلولی به سلول دیگر مؤثر است و برای رسیدن به دانه قهوه‌ بدون کافئین نیازمند آن هستید که گرما به‌خوبی در آن نفوذ کند.

تفاوت‌های قهوه‌های بدون کافئین

کافئین زدایی دانه‌های قهوه و رُست دانه به همین منظور اگر تنها کافئین آن را از بین ببرید، درهرصورت ماهیت دانه قهوه دستخوش تغییراتی می‌شود و تفاوت‌های ظاهری و باطنی فراوانی با قهوه‌های دارای کافئین دارند.

نخستین تفاوت در این دو نوع قهوه، رنگ قهوه با کافئین با رنگ قهوه بدون آن است. در روند کافئین زدایی از قهوه این اجازه به رُستر داده می‌شود که شکل ظاهری دانه‌های قهوه را اصلاح نماید، در ابتدای فرآیند رُست، دانه‌ها دارای رنگی یکنواخت بودند، اما در پایان، چند درجه از قهوه‌ی معمولی تیره‌تر گشته بودند. آنچه باید موردتوجه قرار گیرد جلوه‌های بصری قهوه است. قهوه ممکن است رنگی بیش ازآنچه شما انتظار دارید به خود بگیرد و بر این اساس، باید توجه ویژه‌ای به دمای رُست داشته باشیم.

تفاوت بعدی در وزن دانه‌های قهوه است. دانه‌های بدون کافئین به نسبت دانه‌های دارای آن، سبک‌تر هستند و چگالی کمتری دارند چراکه ترکیبات دارای کافئین از آن حذف‌شده‌اند و این امر به واکنش دانه‌های قهوه نسبت به گرما نیز، مؤثر است.

بااین‌حال، این نوع قهوه هنوز یک قهوه است و بزرگ‌ترین عواملی که مشخصات رُست آن را می‌سازند خاستگاه قهوه، ارتفاع، مشخصات طعم، تنوع و عوامل ازاین‌دست به شمار می‌رود.

دما در رُست قهوه

رُست کردن همیشه ارتباط نزدیکی با حرارت و دما دارد؛ اما در مورد قهوه‌های بدون کافئین نیاز است تا توجه ویژه‌تری به این مقوله داشته باشیم. در این فرآیند می‌بایست دما را قبل اضافه کردن قهوه به دستگاه رُست از حالت معمولی کمی پایین‌تر نگاه داشت. دانه‌های بدون کافئین شما وزن کمتری دارند و ساختار سلولی آن‌ها به دلیل حذف کافئین کمی تضعیف‌شده است پس این بدان معناست که باید از دادن ناگهانی گرما به آن اجتناب کرد.

شکست‌های اول و دوم

حواستان را به این قضیه جمع کنید که قهوه را برای مدت خیلی طولانی یا خیلی کوتاه درون دستگاه رُست نگاه ندارید. شکست اول برای هر دو نوع قهوه‌ی با کافئین و بی کافئین دقیقاً در یک‌زمان اتفاق می‌افتد. هرچند، زمانی که قهوه‌ی بدون کافئین درون دستگاه رُست قرار دارد، پروسه‌ی موردنظر با سرعت بیشتری به کار خود ادامه می‌دهد که این به علت پراکندگی سلولی و وزن کمتر دانه‌های قهوه‌ی بدون کافئین است و شکست دوم در دانه‌های قهوه بدون کافئین سرعت بیشتری دارد و به همین خاطر است که کارشناسان رُست معتقدند که قهوه نباید از یک ‌میزانی بیشتر یا کمتر درون دستگاه بماند.

از سوی دیگر، همان‌گونه که اشاره شد، قهوه‌های بدون کافئین کمی از قهوه‌ی معمولی تیره‌تر هستند و به همین دلیل نباید پروسه رُست را زودتر به پایان رساند و در این خصوص باید بر تغییرات عطر قهوه و دمای دستگاه تمرکز کرد.

کنترل کیفیت قهوه نهایی

نکته‌ای که باید در فرآیند رُست به آن توجه داشت و همچون فوت کوزه‌گری می‌ماند این است که رنگ‌دانه‌های قهوه هر چه تیره‌تر باشد از حساست بیشتری برخوردارند و نمی‌توان همچون قهوه‌های عادی پس از رُست آن را سریعاً پوشاند و بسته‌بندی کرد.

در خصوص رُست قهوه هیچ قانون ثابت و جهان‌شمولی وجود ندارد و این نکته را نیز می‌توان به قهوه‌های بدون کافئین هم تعمیم داد؛ اما می‌بایست با ملایمت بیشتری با قهوه‌های بدون کافئین برخورد کرد و به‌هیچ‌عنوان نمی‌توان بر اساس رنگ ظاهری این نوع قهوه، در مورد رُست و نتیجه نهایی آن، تصمیم‌گیری کرد و همان‌طور که در بالا نیز به آن اشاره شد، ملاک نهایی در این فرآیند دما دستگاه و تغییرات عطر قهوه است.

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.

نکات شگفت‌انگیز اروپرس

اروپرس

کافه اکسسوری – آیا قهوه دم‌آوری شما به‌وسیله اروپرس مطلوب شما نیست؟ آیا فکر می‌کنید باید دستگاه اروپرس خود را از کارخانه دیگری تهیه کنید؟ در زیر نقل‌قول‌هایی از برندگان و متخصصان روش دم‌آوری اروپرس را با هم می‌خوانیم؛ نکاتی شکفت انگیز که به بهتر شدن نوشیدنی قهوه شما با اروپرس کمک خواهد کرد.

در خصوص دم‌آوری اروپرس از ۷ متخصص قهوه پرسیدم که بهترین نکات را در تهیه اروپرس ارائه دادند و ما متقاعد شدیم که همیشه جایی برای بهبود وجود دارد.

سارا الخوری – قهرمان ملی دو دوره مسابقات ابوظبی امارات

«برای دستورالعمل دم‌آوری خود، با یک دستورالعمل ساده شروع کنید و با اندازه آسیاب کردن (زمان تماس) بازی کنید و سپس پارامترهای دیگر مانند نسبت، دمای آب و غیره را آزمایش کنید تا به نتیجه مطلوب خود برسید.»

نیکلاس یامادا نویسنده و مدیر روابط Perfect Daily Grind

«روش معکوس موردعلاقه من است. بااین‌حال، من از آزمایش با اندازه‌های مختلف آسیاب و کمیت آب لذت می‌برم، مثل‌اینکه آن را به‌عنوان یک کلدبرو تولید می‌کنم. اروپرس متنوع‌ترین روش دم‌آوری قهوه است.»

هالی کراگیوپولوس عضو هیئت‌داوران بین‌المللی جام تعالی

«اگرچه راهنمای تولید استاندارد اروپرس نشان می‌دهد استفاده از یک فیلتر کاغذی و افزودن یک فیلتر کاغذ اضافی یا خرید یک فیلتر فلزی، می‌تواند تجربه شما را با دستگاه تغییر دهد. یک فیلتر اضافی به شما امکان می‌دهد انواع مختلفی از نوشیدنی‌ها را ایجاد کنید، از نوشیدنی‌های پر جنب‌وجوش با بافت سنگین با یک فیلتر فلزی گرفته تا انواع بسیار سبک و باکیفیت بالا با استفاده از ۲ فیلتر کاغذ در هر نوع تولید قهوه.»

گویلیم داویس قهرمان مسابقات جهانی باریستا سال ۲۰۰۹

«مسئله اصلی اروپرس ایجاد کانال هنگام فشار دادن پیستون به پایین است. کانال‌کشی منجر به استخراج کمتر و حتی منجر به ایجاد تلخی بیشتر می‌شود. برای جلوگیری از راه‌اندازی کانال، پیستون را آهسته را فشار دهید و دانه قهوه را خیلی ریز نکنید. آسیاب درشت‌تر به گردش آب در قهوه کمک می‌کند. نکته مهم این است که عصاره کمتری از یک آسیاب درشت استخراج می‌شود، بنابراین برای جبران به دوز قهوه بیشتری نیاز است. اگر می‌خواهید به رقابت اروپرس بپردازید، ارزش آن را دارد که با فیلترهای کاغذ مختلفی آزمایش کنید.»

الکسیس گگنیر قهرمان مسابقات جهانی اروپرس در سال ۲۰۲۰

«از فیلترهای Aesir استفاده کنید؛ آن‌ها به شما یک قهوه بسیار تمیز در فنجان می‌دهند. سپس بسته به رنگ رُست قهوه خود با دمای آن بازی کنید. قهوه‌های تیره‌تر به دمای پایین‌تری نیاز دارند.»

آلن آدلر – مخترع اروپرس

«از دمای آب ۱۷۵ ℉ (۸۰ ℃) استفاده کنید و به‌آرامی فشار دهید.»

آسر کریستینسن روزنامه‌نگار و بلاگر قهوه

«بهترین نکته من استفاده از فیلتر مخصوص کاغذی Aesir به‌جای نمونه اصلی ساخته‌شده توسط Aerobie است. این باعث می‌شود فنجان بسیار تمیزتر و پر طعم تر شود. اگر نمی‌خواهید و یا این فیلتر در دسترس نیست می‌توانید هم‌زمان از دو یا حتی سه فیلتر در کلاه استفاده کنید تا وضوح بیشتری در جام به دست آورید.»

با توجه به نکاتی که گفته شد می‌توان تأثیر استفاده از فیتلر، درجه آسیاب و دمای آب را به‌خوبی در دم‌آوری قهوه با اروپرس مشاهده کرد. پس برای دم‌آوری یک قهوه تمیز و عالی با اروپرس به نکات بالا توجه کنید.

منبع: home grounds

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.

واژه نامه قهوه: تغییرات آب و هوایی Climate change

Climate change

کافه اکسسوری – تغییرات آب و هوایی Climate change یکی از عواملی است که در رشد قهوه تأثیر زیادی دارد، همان‌طور که در بسیاری از محصولات کشاورزی نیز تأثیر دارد. آب‌وهوا و دمای منحصربه‌فرد موردنیاز برای رشد قهوه عربیکا در ارتفاع ۳۰۰ فوت (۱۰۰۰ متر) اتفاق می‌افتد، اما هر چه ارتفاع بیشتر می‌شود فضای کمتری برای برداشت قهوه باکیفیت وجود دارد که نتیجه آن برداشت و حجم کمتر است.

افزایش دما اما بدان معنی است که گسترش زنگ‌زدگی برگ‌ها آسان‌تر و مشکل‌سازتر می‌شود. راه‌حل این مشکل اکتشاف احتمالی انواع مختلفی از قهوه است که در ارتفاع پایین‌تر پروفیل جام خوبی ایجاد می‌کنند و در مقابل زنگ‌زدگی مقاوم‌تر هستند. توجه داشته باشید، این چیز جدیدی نیست؛ همیشه تلاش برای دستیابی به این هدف باارزش بوده است، اما شاید اکنون انگیزه بیشتری برای انجام چنین کاری وجود داشته باشد. حقیقت این است که تغییر آب‌وهوا به این معنی است که پروفایل‌های فنجان تغییر می‌کنند و افزایش قهوه عالی هرروز دشوارتر می‌شود.

منبع: The Coffee Dictionary, Maxwell Colonna

Climate change

Climate change promises to have a huge impact on coffee growing, as indeed it will on many crops. The unique climates and temperatures required to grow outstanding Arabica occur above 3,300 ft (1,000m), but these sweet spots are moving ever upward, which means that there is less potential space to harvest top-quality coffee. Increasing temperatures also mean that the spread of leaf rust gets all the easier and more problematic. Solutions include the potential exploration of varieties that produce a good cup profile at a lower altitude and are more resistant to rust. Mind you, this is not a new thing: it has always been valuable to try to achieve this, but maybe now there is more incentive to do so than before. The truth is that climate change will mean that cup profiles change and that growing excellent coffee will become more difficult

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.

مصرف یا عدم مصرف قهوه‌ی فوری ؟

قهوه‌ی فوری

کافه اکسسوری – گرایش به استفاده از فناوری، طی دهه‌‌های ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰ میلادی، در خدمت صنعت قهوه قرار گرفت. در آن زمان با کمک یکسری فرآیند‌های کارخانه‌ای پررمزوراز، این امکان برای مردم پیداشده بود که فنجان قهوه‌‌ای در دست‌گیرند که تنها با حل کردن بلورهایی شفاف در آب داغ، آماده می‌شد. این دستاورد جدید که قهوه‌ی فوری نام دارد، نه‌تنها احساس قدرت و رضایت خوشایندی به همراه داشت که حتی به نظر می‌رسد احساس فوق مدرنی به مردم آن روزگار می‌بخشید.

لذت بی‌درنگ تهیه‌ی این قهوه‌های فوری، به مذاق زنان خانه‌دار نیز، خوش‌آمد. آنان پس‌ازاین، می‌توانستند هم به کارهای خانه برسند و هم در یک‌چشم به هم زدن فنجانی قهوه‌ی آماده به دست همسران خود دهند. این ویژگی چیزی بود که شرکت قهوه‌‌‌ی «فولجِرز» در دهه‌ی ۱۹۵۰، برای تبلیغات بهره جست؛ «تهیه‌ی این قهوه آموزش نیاز ندارد»

در مورد فرآوری‌های غذایی، بازار به دنبال شفاف‌سازی است و افراد جامعه، مواد «طبیعی‌تر» را بیشتر می‌پسندیم؛ و همچنان جای سؤال است که قهوه‌ی آماده‌ای که بین سربازان آمریکایی به‌صورت جیره‌بندی و برای تأمین کافئین پخش می‌شد، چه طور به این میزان گسترده رواج پیدا کرد؟

دلایل نوشیدن و یا ننوشیدن قهوه‌ی فوری

قهوه فوری نخستین بار به‌صورت عمده در سال ۱۹۱۰، به بازار عرضه شد و برخی از مصرف‌کنندگان این نوع قهوه دلایلی را برای مصرف آن‌که تنها به یک لیوان آبجوش نیاز دارد برمی‌شمارند.

۱. آماده‌سازی سریع و آسان که تنها با مخلوط کردن بلورهای قابل‌حل‌ یا پودر قهوه با آب داغ و بدون تشریفات مرسوم درست کردن قهوه، فراهم می‌شود.

۲. سهولت در آماده‌سازی قهوه‌ی فوری برای کسانی که نمی‌دانند چطور یک قهوه‌ی خوب درست کنند. هرکسی می‌تواند با افزودن کمی آب داغ به این پودرها، بدون هیچ تجهیزاتی تنها با یک کتری آب جوش، قهوه درست کند.

۳. نداشتن زحمت دور ریختن تفاله‌ی قهوه‌های آسیاب‌شده‌.

این‌ها دلایل عمده‌ای است که برای مصرف این نوع قهوه برمی‌شمارند که نشان‌دهنده سهولت و سرعت دررسیدن به یک قهوه است؛ اما برخی این دلایل و همچنین طعم یکنواخت این نوع قهوه را نمی‌پسندند و دلایلی برای ننوشیدن و مصرف نکردن این قهوه برمی‌شمارند:

۱. دور بودن از طعم واقعی قهوه.

این قهوه‌ها دردهان آن مزه و حس خوشایندی که باید را ایجاد نمی‌کند.

۲. هیچ عشقی در تهیه‌ی این قهوه نیست.

برای تهیه‌ی این قهوه آداب خاصی وجود ندارد. آن حس مطبوع و ظرافتی که درگرفتن یک عصاره‌ی بی‌همتا از دانه‌های قهوه باید تولید شود در تهیه‌ی این نوع قهوه وجود ندارد و زمان درست کردن این قهوه‌ها نمی‌توان از عطر و بویی که در فضا پخش می‌کنند، مست شد. قهوه‌ی آماده تنها یک نوشیدنی ساده با اندکی کافئین است.

۳. قهوه‌های دمی ازنظر اقتصادی با‌صرفه‌ترند.

تردیدی نیست که قهوه‌ای که در خرده‌فروشی‌های بزرگی مثل «استارباکس» بفروش می‌رسد، قیمت زیادی دارد. می‌توانید در منزل خودتان قهوه‌ای باقیمت بسیار مناسب‌تر از قهوه‌های فوری درست کنید. طعم آن‌هم دستکم ۵ برابر بهتر است.

۴. دم کردن قهوه‌‌های ناب آسیاب‌شده‌، آن‌قدرها هم طول نمی‌کشد.

به‌عنوان نمونه گرفتن قهوه از یک ایروپرس ۶۰ تا ۹۰ ثانیه و با وی ۶۰ هاریو، حدود ۲ دقیقه طول می‌‌کشد و تهیه‌ی یک اسپرسو با دستگاه اسپرسو ساز، حدود ۲۵ ثانیه زمان می‌گیرد.

به نظر نمی‌رسید دلایلی که ذکر شد، برای بسیاری از افراد قانع‌کننده باشد و طرفداران قهوه‌ی فوری را ترغیب به نوشیدن قهوه‌های دمی بکند اما قهوه دوستانی که طعم و عطر قهوه برایشان از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند بی‌شک نمی‌توانند این تجربه ناب را با طعم یکنواخت قهوه‌های فوری جایگزین کنند.

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.

تأثیر کیفیت آب بر طعم قهوه

کیفیت آب

کافه اکسسوری – بی‌شک کیفیت آب و نوع سختی آن نقش کلیدی در کیفیت نهایی یک نوشیدنی دارد و برخلاف باور عمومی؛ بهترین آب برای دم‌آوری قهوه، آب مقطر و آب‌های معدنی گران‌قیمت نیست. در این یادداشت به تأثیرات سختی آب بر روی محصول نهایی قهوه و طعم آن می‌پردازیم که بر اساس پژوهشی در همین زمینه صورت گرفته است.

در پژوهشی که کریستوفر هندون به همراه دو باریستای سرشناس با نام‌های لزلی و مکسول از برندگان مسابقات باریستای بریتانیا در سال ۲۰۱۵؛ در خصوص رابطه‌ی سختی آب و کیفیت قهوه انجام شد به این نتیجه رسیدند که سختی آب می‌تواند ویژگی‌های طعمی متفاوتی را در قهوه آشکار کند.

دانه‌های قهوه در خود مواد شیمیایی را دارند که عطر، طعم و حس دهانی را مشخص می‌کند. ازجمله‌ی این مواد می‌توان به اسیدهای سیتریک و لاکتیک و اوژنول (eugenol) اشاره کرد که هر کدام طعم و حس خاصی را به قهوه می‌دهد. به‌طور مثال اوژنول طعم و عطری چوب مانند به قهوه می‌دهد.

شیمی قهوه

میزان و نسبت هرکدام از این مواد شیمایی در دانه‌های قهوه باهم متفاوت است و همین تفاوت در میزان و نسبت مواد شیمیایی است که موجب طعم‌های مختلف در انواع قهوه می‌شود.

همین تفاوت در نسبت غلظت مواد معدنی و ترکیبات شیمایی در آب نیز، وجود دارد که درصد سختی و یا سبکی آب و کیفیت آب را مشخص می‌کند و برخی از این مواد با مواد شیمیایی درون قهوه واکش شیمیایی انجام می‌دهند و آن‌ها را خنثی و یا فعال می‌کنند.

به‌طور مثال منیزیم خاصیت چسبناکی بالایی دارد و درنتیجه آب دارای میزان بالای منیزیم می‌تواند مواد معدنی بیشتری از قهوه را در خود نگاه دارد و نتیجه آن قهوه‌ای با عطروطعم و همچنین حاوی کافئین بیشتری است.
از دیگر موادی که می‌تواند سختی آب را زیاد کند وجود بی‌کربنات در آب است. بر اساس نتایج پژوهش کریستوفر هندون بی‌کربنات طعم‌های تلخ‌تری را از قهوه بیرون می‌کشد.

اگر ندانید که محتویات درون آب‌سنگین چه موادی هستند، استفاده از آب سخت ریسک است و قهوه یا بسیار عالی می‌شود و یا بسیار بد. در مقابل استفاده از آب سبک هیچ سود و خاصیتی ندارد چراکه توان کافی برای عصاره گیری از قهوه را ندارد و مناسب برای استفاده در دم‌آوری قهوه نیست.

یکی دیگر از نتایج این پژوهش این بود که در آب سبک مقداری سدیم وجود دارد، اما سدیم برخلاف منیزیم خاصیت چسبندگی ندارد و نمی‌تواند طعم‌های خوب و یا بد را جذب کند. برای رسیدن به یک طعم خوب در قهوه استفاده از آب سخت دارای منیزیم، طعم و عطر بیشتری می‌دهد.

کافه اکسسوری را در اینستاگرام نیز دنبال کنید.